|
Dat het schaamteloos geweten,
nee niet dat ding dat knaagt,
zo dichtbij het vergeten
laat weten
dat je hebt gefaald
zodat je baalt
omdat je schoenzolen
alweer zijn afgesleten,
links meer dan rechts,
het geld weer weggesmeten
een vicieus detail
van het leven,
dat je allang
aan zovele anderen
hebt vergeven
u wellicht,
die elke dag begint
met een gebed
als het aloude carpe diem,
zal zich daarop
blijven verheugen
al beseft u
net zo goed als ik
het blijft een simpel,
ordinair gebaar
de dagelijkse terugkeer
van een leugen
|