|
Diep van binnen
traant mijn hart
een onoverzichtelijk
geheel tot aan
de verste horizon.
De nacht lijkt
door te circuleren
niemand die
de zon wakker
schudden kan.
Slapen, doe ik
allang niet meer
toch droom ik
steeds van
de dagen
van weleer.
Ieder tijdstip
zijn eigen zorg
iedere seconde
verlang ik meer
naar toen.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|