|
tuimel Fukushima, verlies adem
bladeren vallen zoekend naar
radioactieve lente
hoop ondanks ontloofde twijgen
als straling zingt en niet de vogel
zoekt houvast en wacht;
handen grijpen in je leegte
tussen ‘t groen van bomen
gaan grimassend zure regen
mussen merels hand in hand;
zeeën leven nooit meer, regenbogen
staan aan blauwe hemel
spiegelen in een laatste herfst
lentekale wouden.
sunset 11-04-2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|