|
zon is je haar en maan je voorhoofd
- vallende bladeren de jouwe
wanneer je ze neemt - de herfst
in zijn verval is de mijne
als ik verder ga zonder jou
en jij honderd kleuren
van lover houdt aan je borst
blijft, tot ik terugkom;
kille nachten verhaalt
van verlaten mensen
zoals jij en ik
purper geel jouw haar
het jou herinneren
vind ik in stromen tranen;
zo smart mij alles wat ik lief
- jij mij het meest – en krijg ik
jou nooit weg; jouw schaduw
laat mij niet los tot ik je
lente toon wanneer wij
door het hoge gras
van zomer lopen.
sunset 01-11-2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|