|
De dichtkunst sleurt zich voort
langs afgewezen paden
diens woorden ongehoord
met afkeur volgeladen
Een liefde die verdween
de wanklank is gebleven
verstoten door het steen
bedierf het al het leven.
Geen sterveling begreep
de schoonheid van het lied
waaraan men zich vergreep
deed liefst die taal teniet.
Men achtte niet het woord
verdraaide alle kelen
heeft zo de kunst vermoord
die men niet goed kon velen.
De adelaar vloog weg
geen poezie bleef achter
maar zoekt een nieuwe weg
Zijn roepstem klinkt
steeds zachter
Langs de weg
achter de heg
en verdwijnt dan
in de verte
in het duister
.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|