|
|
die mij verlaten heeft
vergezelt mij eeuwig
tussen druk misbaar
en oeverloos gepraat
beiert haar zwijgen
mijn wereld
is leeg van haar
en midden in de nacht
hoor ik oorverdovend
haar stilte luiden
|
|
|
Reactie gegeven door Hanny van Alphen - 13:35 07-12-2011 |
|
|
|
Quote Delphi:
Milou, mensen die openstaan voor kritiek kunnen zoveel verder komen. Dit gezegd te hebben wil ik het volgende kwijt:
Dit is een van de arrogantste opmerkingen die ik las uit de pen van Pieter. Zelf verwijderd hij nog steeds kritiek.
Lees maar even onder het gedicht van Dick met de titel "Val".
Daar heeft Dick zijn reactie maar eens herplaatst omdat Delphi nog steeds niet tegen kritiek kan.
Des te arroganter vind ik dus zijn "lessen" aan Milou.
Denk maar wat je wilt. Ik denk zo het mijne over jou.
|
|
Reactie gegeven door Heraclitus VII - 06:21 07-12-2011 |
|
|
|
Momenten waarop de afwezigheid van een dierbare het meest worden gevoeld. Tussen goedbedoelende 'derden' en in de nacht.
Triest... heel triest... maar eerlijk en mooi verwoordt.
Met vriendelijke groet,
Henk.
|
|
Reactie gegeven door aap - 03:01 07-12-2011 |
|
|
|
erg mooi
vooral dat beierende zwijgen
toch jammer van die oorverdovende stilte
oorverdovende stiltes, daar zit toch echt zo'n oranje prijsknalstikkertje op
|
|
Reactie gegeven door Maaike Maris - 17:40 04-12-2011 |
|
|
|
Milou,
Wij denken vaker aan hetzelfde. Laatst nog met het Droste-effect.
Groetjes,
Maaike
|
|
Reactie gegeven door milou - 17:32 04-12-2011 |
|
|
|
Ja, daar heb ik wel aan gedacht, je zit helemaal op het goede pad met Lodeizen.
vr grt
milou
|
|
Reactie gegeven door milou - 17:31 04-12-2011 |
|
|
|
Bedankt, ja hoor laat het zo.Quod bene tene: behoud wat goed is! ;)
vr grt
milou
|
|
Reactie gegeven door milou - 17:28 04-12-2011 |
|
|
|
Ik blijf liever een kind, zoals jij dat zegt, en blijf liever spelen, dan een volwassene te worden die poëzie als een soort wetenschap bedrijft.Voor mij is spelen de basis van de poëzie: spelen met woorden, verkennen van mogelijkheden, vorm geven aan impressies...
Ik zal nooit beweren dat een gedicht helemaal beantwoordt aan een formuleerbaar esthetisch normen-apparaat, wat wetenschap wel doet. Een gedicht kan je niet falsifiëren, een wet uit de scheikunde of de natuurkunde wel.
Poëzie, zoals ik die zie, laat iets van de wereld en de mens zien, die alleen op die manier kan worden getoond.
De plantkunde kan je exact vertellen wat een boom is, hoe hij zich voedt, welke zijn stofwisseling is, wat zijn bladeren precies doen, wat zijn wortels....een gedicht kan je een boom laten zien zoals je die ervaart op een zomerachtige dag ergens in een dorp waar enkele mensen onder zijn lover in de schaduw zitten. Maar er bestaan daar geen wetenschappelijke regels voor. Van Ostaijen zal zo'n boom totaal anders vorm geven in zijn taal dan b.v.b Adriaan Roland Holst of Chris van Geel. Je kunt wel binnen een gedicht van Van Ostaijen wijzen op, wat jij, een gemiste kans vindt, maar het blijft een kwestie die niet eensluidend kan beslecht worden. De ene criticus zal dit zeggen de andere dat.
Dit gezegd zijnde ga ik ervan uit dat de meeste mensen hier niet over één nacht ijs zijn gegaan, en dus wel degelijk hebben nagedacht over hun gedicht. Soms vind ik een gedicht met mijn normen 'zwak' omdat het te sentimenteel of pathetisch is, soms omdat het onnodig zakelijk is en de mogelijkheden van de taal op een eenzijdige manier beperkt.
Ik bedoel: als je taal van alle betekenis ontdoet en alleen op klanken gaat spelen, dan vind ik dat jammer omdat taal ook betekenis heeft en dus meer is dan klank en letters.
Maar dan nog: het blijft een optie, en het enige dat ik kan doen is hier en daar een kleine vingerwijzing geven, anders word ik-naar mijn gevoel- aanmatigend, en word ik professor in een onbestaande wetenschap.
Ik blijf dus het eeuwige kind.
vr grt
milou
|
|
Reactie gegeven door Hanny van Alphen - 17:24 04-12-2011 |
|
|
|
Een mooi gedicht Milou en ik ga met Dick mee wat de laatste strofe betreft. Niets aan veranderen zou ik zeggen en wat Delphi betreft, moet ik even terugdenken aan zijn niet al te makkelijke start op DT. Werkelijk elke kritiek werd onmiddellijk verwijderd. Om dan nu zo arrogant hoog van de toren te blazen is wel een ander uiterste.
vriendelijke groet,
Hanny
|
|
Reactie gegeven door Maaike Maris - 17:18 04-12-2011 |
|
|
|
Hoi Milou,
Een mooi gedicht. Doet me in de verte denken aan 'je hebt me alleen gelaten' van Hans Lodeizen.
Liefs,
Maaike
|
|
Reactie gegeven door niet stoer - 17:03 04-12-2011 |
|
|
|
poezie is evenals kunst weldegelijk wetenschap. maar misschien wil jij liever spelen, dat kan.. maar dan komt jouw werk niet los van de persoon die achter Milou schuilt, ben ik bang. Jouw gedicht heeft potentie en kan met een paar verstandige kunstgrepen nog een volwassen gedicht worden, denk ik. Die laatste zin in het tegen gedicht valt zoals gezegd altijd nog te bespreken, ik ben er zelf ook niet zo weg van, maar ik dacht dat het over een pas overleden schrijfster onder ons ging. Sorry.
|
|
Reactie gegeven door milou - 16:48 04-12-2011 |
|
|
|
Ik begrijp zeer goed wat je wilt zeggen, maar daarom ben ik het nog niet met je eens. Poëzie is geen wetenschap, er bestaat dus geen totaal sluitend gedicht, noch geheel sluitende kritiek.Ik tracht in mijn kritieken altijd zo goed mogelijk de bedoelingen van de schrijver te respecteren, en vermijd uitdrukkingen als 'kinderachtig' en 'oerlelijk', deze zijn vanuit een hoogte geschreven die mij niet bevalt.
Om kort te zijn: ik kan mij niet in je versie vinden, en vind b.v.b. je slotvers: ik mis je schrijven...helemaal naast de kwestie: ik mis haar schrijven niet, ik mis haar presentie en haar stem.
Ook, maar dat zeg ik voor de derde keer, is jouw manier om een gedicht te schrijven de mijne niet: jij schrijft een gedicht als proza. Ik wil versificatie, zinnen, woorden groeperen en scheiden door witregels. Ik respecteer jouw werkwijze, maar kun je in de mijne komen?
Dat laatste zinnetje van lik-me-vestje daar ben ik gehecht aan, en ik hou het erin omdat het mijn gedicht mooi afsluit, en zoals gezegd die extra resonantie heeft, dat het zeker niet kan krijgen door te eindigen met : ik mis haar schrijven, wat ik als banaal en niet ter zake ervaar.
Tot zover.
vr grt
milou
|
|
Reactie gegeven door niet stoer - 16:23 04-12-2011 |
|
|
|
Milou, mensen die openstaan voor kritiek kunnen zoveel verder komen. Dit gezegd te hebben wil ik het volgende kwijt:
Zoals je al in mijn tegen versie kon lezen, vind ik het gedicht zoals het nu is wel potentie hebben maar nog absoluut niet goed, ondanks de lovende reacties van anderen. Met name in het begin kan je je openingzin krijgt bijzetten door te openen met 'zij' of 'hij' die mij verlaten heeft. dan klopt vervolgens 'tussen druk misbaar' taalkundig van geen kanten, dus dat heb ik opgelapt met de zin: 'tussen het gemis en overloos gepraat'. Dan is ook nog eens die 'en' op het einde oerlelijk en kinderachtig, stop daar svp eens mee, man. en de oorverdovende stilte is al duizenden keren voor jou geschreven en maakt het geheel als met een slappe nasmaak onprettig voor mij als lezer af. Vandaar dat ik de zin: 'k mis haar schrijven' heb toegevoed, hoewel je kan zeggen dat je het gemis al eerder hebt aangegeven, heb ik het in dit geval wat extra kracht bijgezet omdat de 'leegte' in de titel het 'gemis' van het schrijven van jou lieve vriendin of vriend is. Waarbij ik dus vind, dat die extra zin het gedicht beter afrond en meer ruimte laat dan een clichematig dichtgemetseld slotzinnetje van lik-me-vestje.
Vriendelijke groeten,
Pieter
|
|
Reactie gegeven door milou - 13:14 04-12-2011 |
|
|
|
Delphi,
bedankt voor je alternatieve versie. Vind ze zeker knap...maar ik mis er wel mijn eindvers is, dat eigenlijk mijn gedicht diepte verleent. Ook je niet-versificatie is boeiend als alternatief, maar ik houd van groepering en witregels, om één en ander beter te doen uitkomen.
perry,
bedankt voor appreciatie
Chatfant,
bedankt voor het fragment, en je commentaar.
Dick,
Bedankt, ja laatste strofe geeft het gedicht zijn monding.
Marion,
Ja vooral de stilte ;)
bedankt!
milou
|
|
Reactie gegeven door niet stoer - 12:36 04-12-2011 |
|
|
|
'Leeg van haar'
Zij die mij verlaten heeft vergezelt mij eeuwig. Tussen het gemis en oeverloos gepraat beiert haar zwijgen. Mijn wereld is leeg van haar. Midden in de nacht luidt de stilte voelbaar door mij gedachte. Ik mis haar schrijven.
|
|
Reactie gegeven door perry meer - 11:55 04-12-2011 |
|
|
|
zeker een fraai gedicht
|
|
Reactie gegeven door Chatfant - 11:52 04-12-2011 |
|
|
|
tussen druk misbaar
en oeverloos gepraat
beiert haar zwijgen
mooie vondst: hoe je veel kunt praten om je gedachten te verbergen.
|
|
re:aan Milou over leeg van haar |
|
Reactie gegeven door D.Docters van Leeuwen - 11:35 04-12-2011 |
|
|
|
een werkelijk prachtige laatste strofe
groet
Dick
|
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 08:51 04-12-2011 |
|
|
|
In de nacht horen wij beter.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|