 |
|
Het was een heerlijke dag, de fiets had er zin in, en ik ook.
We deden wat pittoreske dorpjes aan, maakten enige foto`s
en rustten langs een slootkant even uit. Ik controleerde
voor het uiltje knappen eerst of de verlichting het voor de terugweg deed , zodat het stalen ros zich geen zorgen hoefde te maken.
Ik pakte een blikje sisi uit de fietstas, trok het lipje los en hoorde ssss..
Hmm.. na een paar slokjes voelde ik mijn ogen zwaar worden en ging op mijn rug liggen, met jas onder m`n hoofd opgerold en soesde een beetje denk ik, want ik schrok rozig op van een fluitvogeltje dat flapperend op het stuur van de fiets zat, me sprookjesachtig aankeek met die gitguitige kraaloogjes, waardoor je zeker weet, hij wil je iets vertellen.
Ik ontrolde mijn jas en trok het aan, keerde de fiets de weg op en trapte achter het vogeltje aan. Af en toe ging hij even op een takje zitten omdat hij veel sneller vloog dan wij. Na een paar weilanden en dorpjes achter ons gelaten te hebben werd het steeds stiller , geen huizen meer, geen boerderijen, we bevonden ons in the middle of nowhere..
In de verte spotte ik een klooster, het vogeltje vloog nog steeds voor ons, die richting uit, en zo kwamen we daar aan, uitgefietst, moe, hongerig, en geen enkele notie meer van de tijd.
Daar bestond ook geen tijd, een non stond met een blakertje verlicht ons op te wachten, ze vroeg vriendelijk aan de fiets hoe hij zich voelde en keek stuurs naar mij voor het antwoord.
Ik knikte opgelaten..
De non nam me mee naar binnen en gaf me warme soep met kloosterbolletje schapenkaas en een foldertje.
Ik las;
Inschrijven is al gebeurd, je bent ingeloot voor de battle "Holland has nons".
Ik was vereerd, maar had geen enkele ervaring met non`s senses, `k had wel een sterk ontwikkeld zintuig voor alles wat zweeft en hoe je dat plat moet walsen .. hmm..
Enfin, ik kreeg een velletje papier en moest de tekst zonder pardon instuderen:
http://www.youtube.com/watch?v=k5CBasBX6Rw&feature=related
Ik leerde het uit mijn hoofd, stond op het moment supreme zenuwachtig achter de coulissen te wachten tot ik op moest, the hoast kondigde luidkeels aan;
"ladies, jongelui, kerels, soapkijkers, kabinetten, tuinmannen en statistieke medewerkersss, hierrrrr.. komtttt.. 88 met uit haar tenen d`r liefdesDominique!!
Het wachten is op de jury, draait de stoel om?
|
|
|
Reactie gegeven door niet stoer - 18:08 13-11-2011 |
|
|
|
Nee, dan was de eerste versie toch beter. maar je hebt mijn lachbotje weer geraakt hoor :)
|
|
re:delphi 2/ lady pinquin |
|
Reactie gegeven door 88 - 14:17 13-11-2011 |
|
|
|
Het was een heerlijke dag, de fiets had er zin in, en ik ook.
We deden wat pittoreske dorpjes aan, maakten enige foto`s
en rustten langs een slootkant even uit. Ik controleerde
voor het uiltje knappen eerst of de verlichting het voor de terugweg deed , zodat het stalen ros zich geen zorgen hoefde te maken.
Ik pakte een blikje sisi uit de fietstas, trok het lipje los en hoorde ssss..
Hmm.. na een paar slokjes voelde ik mijn ogen zwaar worden en ging op mijn rug liggen, met jas onder m`n hoofd opgerold en soesde een beetje denk ik, want ik schrok rozig op van een fluitvogeltje dat flapperend op het stuur van de fiets zat, me sprookjesachtig aankeek met die gitguitige kraaloogjes, waardoor je zeker weet, hij wil je iets vertellen.
Ik ontrolde mijn jas en trok het aan, keerde de fiets de weg op en trapte achter het vogeltje aan. Af en toe ging hij even op een takje zitten omdat hij veel sneller vloog dan wij. Na een paar weilanden en dorpjes achter ons gelaten te hebben werd het steeds stiller , geen huizen meer, geen boerderijen, we bevonden ons in the middle of nowhere..
In de verte spotte ik een klooster, het vogeltje vloog nog steeds voor ons, die richting uit, en zo kwamen we daar aan, uitgefietst, moe, hongerig, en geen enkele notie meer van de tijd.
Daar bestond ook geen tijd, een non stond met een blakertje verlicht ons op te wachten, ze vroeg vriendelijk aan de fiets hoe hij zich voelde en keek stuurs naar mij voor het antwoord.
Ik wist het antwoord niet, alles verwarde mij,ik had het koud en wilde niets liever dan met mijn fiets de soep afmaken, maggie, foelie erin en kilometers vermicelli als wegwijzer terug strooien.
De annonce op de deur sprak boekdelen, ik las;
Vanavond is het zo ver
een verdwaalde ster zingt;
"dominique ni que ni que
mon dieu
Ik wil geen halleluja zingen, ik wil mijn fiets
het stuur, de bagagedrager terugkussen
de snelbinders en alles van elastiek
over mijn rug binden
wanneer draait de stoel om?
|
|
Reactie gegeven door sunset - 12:14 13-11-2011 |
|
|
|
*glimlacht*
Van ze lang zal me leven niet. Jij kunt toch zoveel beter lief.
Liefs en warme genegenheid, sunset (Ingo)
|
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 08:55 13-11-2011 |
|
|
|
je fantasie is ook duidelijk aanwezig in je proza ;)
|
|
re:aan delphi/ lady pinquin |
|
Reactie gegeven door 88 - 08:54 13-11-2011 |
|
|
|
dank je, ja, ik zie nu ook dat het na ongeveer `opgelaten knikken` als een kaartenhuisje inzakt, het beeld zat in mijn hoofd, de schreeuwende martijn krabbé, die kreeg ik er niet meer uit en was mogelijk de ergste niet..
ik ga wel proberen om de tweede helft beter te krijgen al heb ik daar een hard hoofd in, het is erg lastig om iets wat al eigen is geworden te verbouwen..
groetje, 88
|
|
Reactie gegeven door niet stoer - 22:46 12-11-2011 |
|
|
|
Fietsen met gevoelens, dansende en zingende nonnen, 88 haleluja! maar mijn stem heb je nog niet, het is best grappig, maar ook ietwat flauw waardoor het niet echt raakt, misschien is dat sowieso wel de makke van de televisie het is allemaal erg simpel op enkele programma's na.. daarbij de geijkte benamingen en klassieke beelden die je humoristisch probeert te schetsen liggen er zo dik bovenop dat het aan beeld kracht verliest, het is wel duidelijk als je erover nadenkt, maar het komt als een telgram over, waar je als lezer graag wat meer ruimte wilt hebben zelf een gedachte te vormen liggen de kloosterbolletjes al weer voor je. Ik zou zeggen rek het laatste stuk nog ietwat leesvriendelijker op, koppel nog even terug naar de fiets, dan heeft het begin van je verhaal ook een functie, haal er wat cliche's uit of vervang het met alternatieve grappige woorden en laat vooral die cliffhanger op het eind staan.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
