|
Komen en gaan
Zo velen zijn er ooit een keer gekomen,
maar zijn er toch ook snel weer weggegaan.
Niet één is er wat langer blijven staan
om in gedachten rustig weg te dromen.
Niets is er echt, doch slechts een vage waan.
Een spel waarin afzichtelijke gnomen
gezeten op de takken in de bomen
luid huilen als de wolven naar de maan.
Maar laat de zon haar warme stralen stromen
en kraait er in de verte ook een haan,
dan is het weer voor eventjes gedaan.
De chaos is tot orde in te tomen.
Geen hand behoeft er nog een wang te slaan,
het leven heeft zijn loopje weer genomen.
© Koos 8-11-2011
|