|
Aubrey - 09:56 22-10-2011 |
|
|
Hoera! Het leven doet me goed.
Ik laat me niet beperken.
Er is gelukkig, niks dat móét:
'k hoef lekker niet te werken!
Ik breng de dagen door, waarbij
ik steeds een ander land zie.
Als vogels voel ik mij zo vrij.
Zo lang heb ik vakantie.
Vraagt u zich af, hoe ik dat flik?
'k Zie Eskimo's en Perzen!
U vindt het ongerijmd, maar ik
ben één der vrije verzen.
____________________
Nav de reactie 'gedichtje werkt niet voor mij'
onder 'Blasfeminisme'
|
|
|
Reactie gegeven door h.p.scharpach - 21:33 22-10-2011 |
|
|
|
ah, ik wist wel dat ik iets intelligents zei...
|
|
Reactie gegeven door Aubrey - 21:26 22-10-2011 |
|
|
|
x
|
|
Reactie gegeven door 88 - 20:09 22-10-2011 |
|
|
|
daar ging ie dus
hendrikus
een twee drie
onder de zooie
bij nog veel meer dooie
pierlala`s
maar die kregen niks
dus
was hendrikus met kusjesregen
wel drie op rij gezegend
ligt daar als ware `t hen-drie-kus
pff.. hou es op mij te inspireren, ik moet ook nog aandacht aan mijn familie geven hahaha kus!
|
|
Reactie gegeven door Aubrey - 18:51 22-10-2011 |
|
|
|
Hahaha,
Met groot genoegen aanvaard ik je excuus, 88.
Bedankt voor het spannende gedicht!
Wederom inspireer je me:
De sopraan Esmeralda genoot,
want ze zat met Hendikus op schoot.
Hun contact was uniek.
Er klonk orgelmuziek
en d'r roomwitte boezem was bloot.
Terwijl Esmeralda daar zat,
bekeek ze Hendrikus. Hij had
grote dorst en ging drinken.
Een lied liet ze klinken.
Uit volle borst deden ze dat.
Ze voelde zich aan 'm gehecht.
Ook al had-ie geen woord nog gezegd,
ze begreep 'm toch best.
Toen z'n dorst was gelest
heeft ze hem in z'n wiegje gelegd.
Wel te rusten!
Er klonk orgelmuziek.
|
|
Reactie gegeven door 88 - 13:04 22-10-2011 |
|
|
|
2- beperken.. uhm.. overenthousiast en te druk om me heen, dat is het tikfoutexcuus..
|
|
Reactie gegeven door 88 - 13:03 22-10-2011 |
|
|
|
hoera, ik kan nooit niet meer werken
`k zit vastgebonden in mijn stoel
men moest me wel een beetje beperking
ik sloeg iedereen zomaar op diens smoel
zo breng ik thans mijn dagen door
ik schreeuw vanuit mijn stoel DORST
dan komt een broeder of zuster voor
en de laatste uit volle borst
zingt;
hoera, die gek kan nooit meer werken
hij zit vastgebonden in mijn stoel
ik moest hem wel een beetje beperken
nu sla ik hem zomaar vol op zijn smoel
en het duet is een potje met vet
aan tafel gebraden kippenborsten
met de steekvlam in de pan gezet
knaaghonger wint het van het dorsten
:-) 88 was in tha house
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|