|
terra terra
rotsvast
gelegen aan de zee
je luistert naar het windorgel
en als de zon
een maan bemint
golft de bodem mee
dan speel ik
dat ik rupsbaan ben
en jij bevlindert de lucht
we stranden bij stranden
en wuivende palmen
tussen het zand in de hand
zuchten duizenden zuchten
en al onze adem is nog steeds van de lucht
dat ik zucht
dat jij zucht
we zijn
en blijven kinderen
van de lucht
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|