|
zo slapen wij
wijl donkere aarde draait
met doden en levenden
om bij ‘t ontwaken
mijn arm om je heup
te vinden; noch nacht
noch eender welke droom
kunnen ons scheiden
en in de ochtend
laaft mij jouw mond
met een diepe smaak van aarde
water, algen; je zijn
schenkt mij een zoen
vochtig van ochtenddauw
alsof hij komt uit de zee
waaruit wij zijn geboren.
sunset 23-01-2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
