|
de dagen zijn nog altijd korten alles is
hetzelfde als verleden jaar: de hoest
en ook de koude kwetsbaarheden;
niet echt heel veel waarvan
ik droom: een maan verstopt achter
de donkere wolken, de hemel klaar
en zelfs het denken aan terugkeer
en toch, vergis ik mij in wat ik zie
tijdens de laatste reis misschien
een ochtendlicht tussen wat twijgen
of heel misschien een jonge vrouw
op weg naar morgen; niet wetende
of ik nog leef hoor ik nog zelden echt
gepraat of de geluiden van de straat
sunset 03-02-2012
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|