|
Ik snuif naar bloemen en nies het spoor
niet dat jij het hoort zo afgelegen
men duwt het voortgezegd van straat tot straat
dat dood heeft aangeraakt wat nog moest leven
zo ben ik springend voor je heg gaan staan
bij hoog tik ik je sterfbed aan
bij laag voel ik de aarde
hoe dan ook de buren kijken scheel
naar het teveel aan sprongen
misschien dat jij dan op kan staan
de deur kan lengen, ik sta te raar
nee, ik ga niet naar binnen
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|