 |
| "Judith" - 23:19 14-06-2011 |
|
|
Wolken zinken tot ze de bodem raken.
Alles is lucht, van zicht en ruimte bevrijd.
Het zuchten van de wind doet takken kraken
in een wollige wereld vol ledigheid.
Stil hangend over het oude land misleidt
de dikke grauwe mist het pas ontwaken
van het verlaten heideveld. De tijd
verstomt, kan zich niet van de nacht los maken.
Een ogenblik voordat de zon opkomt
vult de leemte heel even mijn gemis.
Altijd dit verlangen naar wat ik verloor.
Herinneringen door de jaren gekromd.
Nieuwe dagen obscuur en ongewis.
Op kantoor brandt het licht, het werk gaat door.
|
|
|
Reactie gegeven door robderonde - 09:36 15-06-2011 |
|
|
|
haha judith jah tussendoor aanpassen... zo zie je dat er die zijn die het wel appreciëren en vinden kunnen en die die dat niet hebben... zo zal het altijd zijn judith... ga vooral op je eigen intuïtie af, das meestal het beste, na lezen van fb natuurlij..
gr en blij inderdaad dat je verdwijnen slects tijdelijk was, een met litz!
gr erob
|
|
Reactie gegeven door Litzconella - 01:05 15-06-2011 |
|
|
|
En nog voor de zon weer tot leven komt
ben ik het land, de stilte en het gemis.
Altijd dit verlangen naar wat ik verloor.
voor mij gaat dit op, je eerste intuïtieve (?) opgave van strofe 3, zoals hieronder, waar de zon niet tot leven komt en waar je het land bent van stilte , maar waar de zon opkomt en de leemte gemis vult enz., spreek mij meer aan, ook nu nog
Een ogenblik voordat de zon opkomt
vult de leemte heel even mijn gemis.
Altijd dit verlangen naar wat ik verloor.
ik ben wel blij dat je slechts tijdelijk verdwenen was..
met groetjes
|
|
Reactie gegeven door "Judith" - 00:55 15-06-2011 |
|
|
|
Hallo lezers,
Omdat ik nog geen green-card heb en ik enthousiast een wijziging ging doorvoeren vanochtend was even mijn gedicht kwijt en kon ik niet reageren. Ondertussen heb ik wel aan het gedicht gewerkt en gepoogd om de kritieken ten harte te nemen. nu lees ik van Haiku man en Litzconella dat zij de derde strofe wel mooi vinden, haha. ik heb de derde strofe inmiddels wel veranderd en eigenlijk vind ik die nu beter geworden. Ik vind jullie reacties hoe dan ook wel waardevol.
Ik plaats nu mijn gewijzigde versie in mijn reactie, zou ik het gedicht veranderen dan ben ik het weer kwijt dus ik ga er vanuit dat dit wel toegestaan is.
Wolken zinken tot ze de bodem raken.
Alles is lucht, van zicht en ruimte bevrijd.
Elke beweging, elk geluid blijft staken
Hoe vreemd is deze wereld vol ledigheid.
Stil hangt de mist over het land, misleidt
het verlaten veld dat wil ontwaken
maar vast blijft zitten in een droom en strijd
voert om zich van de nacht los te maken.
En nog voor de zon weer tot leven komt
ben ik het land, de stilte en het gemis.
Altijd dit verlangen naar wat ik verloor.
Herinneringen door de jaren gekromd.
Nieuwe dagen obscuur en ongewis.
Op kantoor brandt het licht, het werk gaat door.
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 00:33 15-06-2011 |
|
|
|
Dag Judith, allereerst: van harte welkom op LT! Ik heb je sonnet (mag je gerust zo noemen!) met belangstelling gelezen. Er kan hier en daar inderdaad nog wel wat gesleuteld worden om het geheel sterker te krijgen, maar dat er dichterlijk bloed door je aderen stroomt, is wat mij betreft zonneklaar.
Ik ben het met Litzconella eens wat die 3e strofe betreft; deze springt er ook voor mij uit. Mooie paradox, een leemte die iets vult, dus vooral niets aan veranderen, al zei iemand hieronder dat het niet 'kan' (in werkelijkheid niet, inderdaad, maar als paradox zeer zeker wel).
De slotregel is opeens bijna 'ontregelend nuchter', maar is wat mij betreft een prima afsluiting. Ik hoop meer van je te lezen.
Groet!
P.S. Af en toe gaat barokke taal er bij mij uitstekend in, mits consequent volgehouden en met een specifiek doel.
|
|
Reactie gegeven door Litzconella - 12:28 14-06-2011 |
|
|
|
hallo judith, welkom hier,
voor zover ik degene ben die dat zeggen kan, pas sinds oktober hier, daarentegen wel daarvoor vanaf 2005 bij Dichttalent
'je haalt je wel wat op de hals'
door zo uitnodigend jezelf hier op te voeren en kritiek te vragen, hoewel met een slagje om de arm, dat wel
je kiest hier voor de vorm van het sonnet en niet iedereen hier, zo te lezen, vindt dat gelukt
ja het is vaak het gevoel, bij mij, dat bij meerderen, breed gezien, wordt gekozen voor de vorm, en dus b.v. het sonnet en dan een gevoel of onderwerp daar later bij bedenken, zo komt het over, en gaan dat situeren binnen die vorm
dat heeft zijn uitwerking, ik vind niet altijd positief
jij laat hier overigens meer gemoedstoestanden en klimaatsferen door elkaar lopen, maar ook met elkaar verbinden om daarmee tenslotte nog in de harde werkelijkheid te belanden, dus je doet niet moeizaam één onderwerp verwerken in het sonnet, er is genoeg te beleven
al vind ik de nagtuurbeschrijvingen soms inderdaad wat wollig, vandaar misschien je laatste regel zoals je zelf schrijft..
ik vraag mij af, ik lees dit in de t.t. :
'De tijd verstomt', met een t dus, of is hier ook het deelwoord bedoeld? dan is ' de verstomde tijd' misschien logischer, maar een 'minor issue' inderdaad
ik vind dit de strofe (3e), die mij het meest raakt en een klein gedichtje buiten welke vorm ook
Een ogenblik voordat de zon opkomt
vult de leemte heel even mijn gemis.
Altijd dit verlangen naar wat ik verloor.
nou dit wat mij betreft. sterkte en succes, en een moedig begin maakte je
met vr. groet
|
|
Reactie gegeven door "Judith" - 12:27 14-06-2011 |
|
|
|
Hallo h.p.scharpach,
Op zich is er niets mis met een bombastisch gedicht, ik ben nogal barok maar ik denk wel dat ik eerst het kleine goed onder de knie moet krijgen alvorens ik mij kan storten op bombast anders loop ik natuurlijk gauw het risico dat het al te gewild is en dat moet ik zien te vermijden, dank voor je reactie :)
Groetjes, Judith
|
|
Reactie gegeven door "Judith" - 12:20 14-06-2011 |
|
|
|
Hallo 88,
Dank je 88 voor je welkomswoord, ik hoop hier veel te kunnen leren. Ik heb namelijk gemerkt dat wanneer ik een gedicht geschreven heb, ik op een gegeven moment blind wordt voor waar het gedicht wringt. Nu kan ik het ook een half jaar laten liggen en dan zie je het ook, maar dit is wel een leuke manier om ermee te werken.
groetjes, Judith
|
|
Reactie gegeven door "Judith" - 12:16 14-06-2011 |
|
|
|
Hallo Wiete,
Bij "verstomd" heb je gelijk, dit was niet als voltooid deelwoord bedoeld en hier had wel een t moeten staan. De eerste vereiste van een gedicht is wel dat de spelling moet kloppen....
Groetjes,
Judith
|
|
Reactie gegeven door "Judith" - 12:10 14-06-2011 |
|
|
|
Dank je wel Rob,
Ik ben blij dat je mijn gedicht mooi vindt, Ik ben nog niet zo lang bezig met sonnetten en het is echt moeilijk.
Je zit als het ware gevangen in een patroon en in dat patrooon wil je alles zeggen. Het is wel een hele goede oefening ook voor de vrije gedichten heb ik gemerkt.
Groetjes, Judith
|
|
Reactie gegeven door "Judith" - 12:06 14-06-2011 |
|
|
|
Hallo Jolanda,
Ja, jij zegt eigenlijk hetzelfde als Erik, en ook jouw kritiek dat het gedicht wel zinnig en duidelijk moet zijn klopt. Over de t bij van ruimte bevrijd ben ik het niet eens, het woordje bevrijd is hier echt bedoeld als een voltooid deelwoord.
Waarom zou je het gedicht geen sonnet noemen? Ik denk dat het rijmschema van een sonnet is.
Bedankt voor je meedenken, ook hier kan ik echt wel iets mee :)
groetjes, Judith
|
|
Reactie gegeven door "Judith" - 11:52 14-06-2011 |
|
|
|
Hallo Erik,
Bedankt voor je reactie, ik heb hier echt wat aan. Ik ken mijn neiging tot het gebruik van al te dichterlijke woorden. "Wollige wereld", ik vond het wel een mooie alliteratie, maar je hebt gelijk, ik moet hiermee uitkijken. De bedoeling van het gedicht was wel om heel klein en nuchter te eindigen, dat is dus wel gelukt. Ik ga er aan werken en zal als ik het bijgerkt hebt de nieuwe versie plaatsen. Groetjes, Judith
|
|
Reactie gegeven door h.p.scharpach - 11:18 14-06-2011 |
|
|
|
ergens heeft erik een punt als hij t over overpoetiseren heeft, maar ik zou der niet te zwaar aan tillen, zelf kijk ik altijd, wat vraagt het gedicht, als dat bombast is, is daar volgens mij niks op tegen; maar tis wel al te waar, hoed je voor dichterlijk-denken...
|
|
Reactie gegeven door 88 - 09:41 14-06-2011 |
|
|
|
dag Judith, welkom hier,
ik zou niet weten wat nog over jouw gedicht te zeggen, het gras is al gemaaid :)
Je hebt het in je vingers hoor, dat zie je zo en ik kijk al uit naar je volgende inzending(en)..
veel plezier in de tempel,
schrijfse, 88
|
|
Reactie gegeven door wietewuiten - 09:40 14-06-2011 |
|
|
|
ook van mij een warm welkom, judith. ondergaande opmerkingen zijn zeker van toepassing.
nog een kleine bemerking in tweede strofe: verstomd, moet m.i. met t. de tijd verstomt, kan zich niet... gebruik je het als voltooid deelwoord (wat kan), is het best een komma te plaatsen na tijd: de tijd, verstomd, ...
nog veel dichtjes! w.
|
|
Reactie gegeven door robderonde - 09:39 14-06-2011 |
|
|
|
ik heb geen verstand van sonnetten, het rijmschema ed. kijk altijd naar de lading van een vers, de inhoud dus en die is mooi hier judith! dat heb ik graag gelezen
erik en jolanda vormen samen een deel van het spectrum aan heersende opvattingen hier in de tempel, neem dus niet alles van hen voor waar aan... :)
gr en een hele fijne dag gewenst
rob
|
|
Reactie gegeven door jcvonk - 01:42 14-06-2011 |
|
|
|
Ow ik zie dat Erik en ik gelijktijdig reageerden, nou heb je meteen de ergste hier gehad, overigens allebei met goede bedoelingen, eigenlijk zeggen we allebei zo'n beetje hetzelfde, groet Jolanda
|
|
Reactie gegeven door jcvonk - 01:37 14-06-2011 |
|
|
|
Nou welkom dan Judith. Ja je eerste probeersel hier, zal proberen je van opbouwende kritiek te voorzien.
Ten eerste zou je je gedicht (een sonnet zal ik het nog niet willen noemen) een goede titel moeten geven. Met probeersel haal je het gelijk naar beneden.
Ten tweede zou je eerst eens goed moet bedenken wat je wil zeggen en waar je naar toe wilt, eigenlijk net als in een gesprek, je wilt iets duidelijk maken. Als jij iemand in je vriendenkring vertelt dat de wind takken laat kraken in een wollige wereld vol ledigheid, denk ik dat ze je raar aan zitten te kijken. Ik denk dat je teveel "dichterlijk" wil denken, in strofe een heb je het over: alles is lucht, van zicht en ruimte bevrijdT, terwijl je in strofe twee de mist weer laat misleiden, daarna laat je leemtes een gemis op vullen, dat kan niet, leemtes vullen niets op. De laatste regel van strofe vier geen echte mooie afsluiter. Mijn conclusie: een wollig gedicht dat alle kanten op zwalkt. Ook het gebruik van hoofdletters en punten is storend, de derde regel van strofe twee een vreemde overgang, gewoon opnieuw beginnen met die eerste regel:
Wolken zinken tot ze de bodem raken
en dan net zo lang kijken tot je ziet waarom die wolken zinken en waardoor, de moeite van het bestuderen waard, groet
|
|
Reactie gegeven door Erik Lelieveld - 01:14 14-06-2011 |
|
|
|
oke..
Aandachtspunt voor jou geef ik aan
Let op dat je niet overpoëtiseer.
dat is een valkeil natuurlijk voor iedereen die poëzie probeert te schrijven.
Dan wil je gewoon veel poëzie in je inzending
En dat zie ik dus ook gebeuren
aan de ene kant zitten er oke dingen in
beetje, dat ik zeg, van nou, dat kan nog net, maar
ook dat je nog niet weet waar poëzie in bombast terecht komt
Ik zal het ook proberen goed uit te leggen
Wolken zinken tot ze de bodem raken.
oke......
Alles is lucht, oke van zicht en ruimte bevrijd. nog steeds oke
Het zuchten (zuchtlucht, kan ook nog wel) van de wind doet takken kraken
in een aijaijaijaiwollige wereld vol ledigheid OEFFFFFfffff.....
kijk, in die regel ben je dus aan het overpoëtiseren he?
en verder op heb je "vult de leemte"
Dat is dan niet zo erg overgepoëtiseert als wereld vol ledigheid
maar je komt er nog eens dunnetjes op terug.
En weet je?
Je regel waar er nulkommanul gepoëtiseert wordt
dus laat staan overgepoëtiseert
maar gewoon gedoseerd geschreven
Dat is regel laatst
En zulke regels geven vaak meer poëzie als het gezochte
Groet
Erik!
|
|
Reactie gegeven door "Judith" - 00:54 14-06-2011 |
|
|
|
Beste mensen,
Ik kwam toevallig deze site tegen op internet en na enige bestudering lijkt het mij een heel aardige site, eigenlijk precies wat ik zocht. Een werkpaleis voor poëzie, mooi! Aangezien ik nieuw ben en dus bescheiden vind ik het lastig om meteen al op gedichten te reageren. Ik moet er even inkomen.
Toch ben ik heel benieuwd naar reacties op mijn sonnet.
Ik sta open vooor kritiek! Mijn doel is om de poëzie te behagen dus elk ander licht wat beschenen kan worden over mijn gedicht is welkom.
Vriendelijke groeten, Judith
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
