|
Een glas wijn wat walnoten en een glas water
ontdekken dat eenzaamheid maar een woord is.
Boven ruisen de bladeren van de plataan
de bast gevlekt, een zaaddoos die valt.
Ergens een plek moet zijn onder een boom
aan een stroom, waar een glinsterende ijsvogel
de waterspiegel breekt en het alleen zijn
een zilveren vis in de bek van een beest.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|