|
Abel Staring - 17:43 16-04-2011 |
|
|
Mirjam brengt me naar het veer. ‘Dat was het dan’ zegt ze
en ze draait zich om. Ze zwaait niet meer. De veerman laat
de riemen rusten. Eerst wil hij geld zien, een kwadrantpenning.
Zo’n penningske heb ik niet, wel altijd op zak een zilveren kwartje.
Wilhelmina met hangend haar laat ik in het maanlicht glinsteren.
Hij grijnst en grijpt de riemen. Hij laat ze knerpen in de dollen.
Het bootje rijst en daalt. Ik word bang maar hij roept boos:
altijd haalt wie betaalt de overkant.
voor mijn oog
nog onzichtbaar een zon
diep in de nacht
Opgenomen in Pontjespoëzie 2, uitgave van ‘Vrienden van de voetveren’,
€ 9,99, vandaag op de jaarvergadering gepresenteerd.
http://www.voetveren.nl/
|
|
|
Reactie gegeven door sunset - 11:19 17-04-2011 |
|
|
|
Mooi, meer dan mooi dit tafereel.
Chapeau.
Groetjes en fijne zon-dag, sunset
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|