|
De Schrijver - 02:07 03-04-2011 |
|
|
DIT IS DE DAG
Deze dag, hier heb ik naartoe geleefd!
Mijn leven, en mijn moeite zijn heden beloond. Ik heb het gered! Eindelijk begint mijn gemoed op te klaren. Ik heb mijn streefdoel behaald!
Ik ben, zonder meer, blij! Gelukkig, kan ik zelfs zeggen!
Wachtend op de menigte die de rozen komt strooien; de lentedag te begroeten. De dag van wedergeboorte!
Deze dag, is mij een reis toebedeeld door de engelen van ’t rijk der luchtigheid!
Mijn kansen zijn met enkele malen vergroot tot de 1 miljard, wel, figuurlijk, tenminste. En ik leg mij te rusten, en droom…
“ Ik heb er alles voor over gehad. Ik heb gerookt. Ik dronk. En ik negeerde iedere soort weldenkendheid. Voor hen wel.
Ik heb gespuugd van onwelzijn tijdens de zedenpreken van hen die het ‘zeiden te weten’. En ik heb het gehele systeem verdomd!”
Om hier te komen was niet gemakkelijk. Het was een ware taak. En ook een hele moeilijke. Ik droom verder…
“ Nu ik hier mijn nieuwe horizonten begroeten zal, zal ik liefhebben. Ik zal de dood, noch het leven vrezen. Ik zal niet voor De Duivel, noch voor De Dood zwichten.
Ik zal niet breken, maar buigen…”
Een stoet met rouwende mensen trok voorbij een boven een kuil gehouden kist. Er waren er bij die huilde – er waren er bij die zeiden niets; en er waren er bij die glimlachte…
Rozen werden uitgestrooid over de kist. En deze kist werd de aarde in geladen. Een laatste snik van enige, en een stilte volgde…
Ik ben er. Ik ben begraven. Eindelijk ben ik dood.
|
|
|
Reactie gegeven door De Schrijver - 14:50 03-04-2011 |
|
|
|
OK, dank voor je bezoekje!
|
|
Aubrey > Ayesha Van Kesteren |
|
Reactie gegeven door Aubrey - 11:20 03-04-2011 |
|
|
|
Dit memento mori spreekt me aan, Ayesha.
Fijn, dat je me net nog een rondje van de zaak hebt gegeven.
Het zij me vergund als postume dank een toepasselijk oudje te laten volgen:
Wat vergeefs? Niks vergeefs!
Gelukkig ben ik niet vergeefs geboren.
Integendeel: 'k geniet met volle teugen,
terwijl ik door een selectief geheugen
vergeten ben, wat mij zou kunnen storen.
Genot beleef ik aan het nu en hier,
beseffend, dat m'n lieve ouders beiden
ter wille van een kind onveilig vrijden.
Ik denk aan hen terug met veel plezier.
Al ben ik nietig, mijn geluk is groot.
Het liefst pluk ik de dagen levenslang,
of ik nu wandel, luier, speel of fiets.
O ja: ooit zal ik sterven. Voor de dood,
die Hein, ben 'k om de dooie dood niet bang.
Als die me haalt, dan hoef ik lekker niets!
__________________________________
Nav een sonnet waarin beweerd wordt dat we
allemaal vergeefs zijn geboren. Ik kan het helaas
niet terugvinden.
Rust in vrede!
Groet van Aubrey.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|