|
de stenen waren nu haar vrienden
waarover ze elke maand een keer
dezelfde route nam
naar hem en hoe ze hem dan zag
wanneer ze liep zo in gedachten
dan voor haar stond en lachte
en deed wat nooit een ander kon
hij gaf haar ruimte en een zon
maar nam die ook weer
toen hij ging zij bleef toen zonder
zonderling ja zonderling
ze stond nu voor de brievenbus
hier woon je dus, 't is goed
de brief gleed langzaam
met een kus
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|