|
sheena - 20:45 26-03-2011 |
|
|
O moeder, o vreselijk creatuur
maak mij een man van waarde
haal me uit dit bed van smarten
ik ben geen god en ken geen keus
maar ik lief – mam – ik lief als man
haal mij hier vandaan en geef terug
plak mijn woorden en bewaar ze
voor later waar zij wel zin hebben
vol van waarheden als lof en ongeloof
laat het recht zegevieren in deze eeuw
mam, onzekerheden lijken passen op de plaats
hak mijn hoofd af en neem het in uw schoot
als dat de loyaliteit dient, dan moet dat zo zijn
schrijvers horen in de geest van de tijd
ik kan je klasse niet meer verdragen
het is af en toe, vooral af – waarom ik –
je moet op suikerbeest, je moet op
neem je applaus, volg je vals toneel
vind je me lief mam, echt lief voor lief?
|
|
|
Reactie gegeven door sheena - 23:56 27-03-2011 |
|
|
|
je zat er niet zo heel ver naast, moet toch goed voelen om een keertje gelijk te hebben en vooral te lezen wat er staat ;-)
ik ben dat weblog en je reactie ook nog lang niet vergeten.
|
|
88 en Katja - Marionettentheater |
|
Reactie gegeven door sheena - 23:53 27-03-2011 |
|
|
|
klopt Katja die witregels zijn ook niet de bedoeling maar zelfs ik kan niet zo goed werken met dit instuursysteem ga ff puzzelen om ze weg te krijgen.
authentiek is het zeker, fijn dat je dit oppikte.
en dank voor de roos, ben ik dol op!
lief kwam erin omdat ik de hoogdravendheid van de eerste theaterale strofe wilde vervangen door het kind dat ik nu dagenlijks zie, van een jaar of 30/40 terug naar 5/6 dus.
misschien helpt het 88 (met begrijpen) dat ik best wel een overbezorgde moeder ben, een kindje ziek, de andere getest en die blijkt hoogbegaafd te zijn (geen idee van wie hoor, heeft hij nie van mij *schater*) dat lijkt leuk en dat is het soms ook, maar meestal toch wel heel erg lastig om zo je weg te moeten vinden in deze zogenaamde normale wereld en soms ben ik bang, ook omdat ze ivf kindjes zijn, dat ik ze in mijn bezorgheid zo zal verstikken dat ze zich zullen gaan voelen als een marionet in een poppenspel dus.
ik schreef dit als een soort van aanklacht van een volwassen man naar zijn moeder toe.
|
|
Reactie gegeven door Katja Bruning - 12:55 27-03-2011 |
|
|
|
Dit vind ik wel een heel authentiek, ontroerend gedicht.
De mooiste regels:
hak mijn hoofd af en neem het in uw schoot
als dat de loyaliteit dient, dan moet dat zo zijn
ik kan je klasse niet meer verdragen
het is af en toe, vooral af – waarom ik –
je moet op suikerbeest, je moet op
neem je applaus, volg je vals toneel
Mijn enige kritiek betreft eigenlijk die extra witregels tussen de strofen en eventueel het gebruik van het werkwoord 'lieven'. Maar dat laatste is alleen maar een kwestie van smaak.
Van mij een tien en een dikke bos rozen!
|
|
Reactie gegeven door 88 - 09:39 27-03-2011 |
|
|
|
Ergens kan ik de overgang niet helemaal volgen;
O moeder, o vreselijke creatuur.
Er staat een soort sfeer , die pop praat daar nog afstandelijk, om haar even later `mam`te gaan noemen, dat voelt zo anders...
Mogelijk denkt mijn verknipte geest de verkeerde kant op, maar ergens denk ik dat hij voor zijn `mam` moest optreden, dat hoor je niet vaak, meestal zijn de papa`s de liefhebbers... ik weet niet, apart gedicht, dat zeker wel..
groetje, 88
|
|
Reactie gegeven door Heraclitus VII - 06:31 27-03-2011 |
|
|
|
Ik moet hierbij denken aan een weblog, waar ik pakweg zes jaar geleden wel eens iets schreef...
Een gedicht vol twijfels van een moeder, die hoopt dat haar zoon dit gedicht nooit zal bevestigen.
Maar... het kan ongetwijfeld ook heel anders worden geïnterpreteerd, want het zou vandaag niet de eerste keer zijn, dat ik lees wat er niet staat.
Met vriendelijke groet,
Henk.
|
|
Reactie gegeven door sheena - 01:21 27-03-2011 |
|
|
|
spannend, je uitleg daar kan ik wel wat mee op mijn weg naar bed, dankjewel meis ik heb in stof tot nadenken nu.
|
|
Reactie gegeven door jcvonk - 01:19 27-03-2011 |
|
|
|
Nou hier komt ie dan:
1e strofe
Oh moeder, jij vreselijk creatuur
dan alles handhaven tot
plak mijn woorden en bewaar ze
die twee laatste zinnen kunnen wel weg
2e strofe
ik zou van uw schoot je schoot maken
van loyaliteit waarheid
ik kan je klasse niet meer verdragen, daar heb ik ook wat moeite mee, misschien iets simpeler: ik kan je spel niet meer verdragen
ik kan je spel niet meer verdragen
het af en toe en op en af
ik die klap in lege zalen
neem je applaus, het open doek
vind je me zoon of lief publiek?
Tenslotte: een gedicht valt of staat met de titel, marionettentheater vind ik persoonlijk niet zo passen, zij (de moeder) trekt wel aan de touwtjes maar de zoon is geen marionnet, meer een buikspreekpop die zelf kan praten, misschien iets bedenken met Souffleuse, nou in ieder geval wel een gedicht dat opgevoerd wordt, ik hou wel van zulke monologen, werp een bosje stelen, wel schuin afgesneden en met een kus
|
|
Reactie gegeven door De Schrijver - 22:17 26-03-2011 |
|
|
|
Ja, uit het oogpunt van de man naar de moeder, dat verduidelijkt een heleboel idd.
Even nog ter toevoeging.
|
|
Reactie gegeven door De Schrijver - 22:06 26-03-2011 |
|
|
|
Oke, geniet van je avond.
|
|
Reactie gegeven door sheena - 22:05 26-03-2011 |
|
|
|
knap.
ik ga mijn psyche nu zeker eens onder de loep leggen, zal nodig zijn.
genoten van je uitleg en mijn moeder kan het niet zijn omdat het vanuit het oogpunt van de man is geschreven, daarvoor ben ik laatst net niet door de keuring gekomen, blijft er nog maar 1 optie/slechte moeder over ;-)
dank voor je terug komen en je inzicht.
|
|
Reactie gegeven door De Schrijver - 21:57 26-03-2011 |
|
|
|
Uiteraard was de " vergt inzicht in de eigen psyche..." een advies tot beter leren accentueren van de woordkeuze...
Wat ik uit je gedicht haal is dat je moeder het niet goed voor je deed, of de 'ik' waarvanuit het oogpunt het gedicht is geschreven, geen goede moeder kan zijn.
Ayesha
|
|
Reactie gegeven door De Schrijver - 21:53 26-03-2011 |
|
|
|
Nee, cynisme vatten vergt inzicht in de eigen psyche... Maar uiteraard! Een bos vol mos en een 'Bof de Mof' is al bijna een Isaac Asimov!
Doorgaan!
|
|
Reactie gegeven door sheena - 21:45 26-03-2011 |
|
|
|
1 roos maar? als er wordt losgelaten groeit er vast een heel stoer bos vol mos.
het cynisme vat ik niet.
|
|
Reactie gegeven door De Schrijver - 21:39 26-03-2011 |
|
|
|
Misplaatst cynisme, zover ik het vat. Maar doe voort, ooit bloeit er een mooi roosje uit..!
Prettige avond,
Ayesha
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|