|
ode |
|
de zon
is niet bescheiden
haar ontwaken
scheurt de hemel
in flarden van vuur
uit duizend vogelkelen
trilt een ochtendgroet
de zon
is een moeder
zij koestert en warmt
doet leven en groeien
zij voedt en maakt vrolijk
de zon wordt bemind
de zon
kent geen grenzen
geen wetten geen maat
zij brandt ongenadig
schroeit akkers en huid
de zon
is zich bewust
van haar onmisbaarheid
ze bepaalt tijd en seizoenen
de zon is leven en eeuwigheid
|
|
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
