|
er vallen gaten in wat ik dacht
van mij was en met jou deelde
het luisteren naar een nachtegaal
wij kwamen te dicht bij de goden
jaloers op menselijk geluk en zij
sloegen ons en wij raakten stuk
het kan de besten overkomen
een sluier weg te nemen, die ligt
als stof van een verre vulkaan
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|