|
De recidivist
(een smartlap)
Vanwege heling, diefstal en wat brandkastkraken
stond hij als crimineel met regelmaat terecht,
verdween dan weer een aantal maanden in de hecht
en nam steeds voor met zijn praktijk te zullen staken.
Maar elke keer als hij weer uit de bajes kwam
dan zat -ie strijk en zet toujours bij de penoze
en sprak weer af met Dove Daan of Manke Bram
om zich een nachtje in een bankkluis te verpozen.
Hij nam zich heel vaak voor de misdaad te verlaten
wat hem nooit lukte, hij ging steeds weer in de mist.
Omdat zijn vrouw en kroost er dagelijks van aten
bleef hij zijn hele leven lang recidivist.
De laatste keer dat hij weer voor de rechter stond
voelde hij borstkramp en kreeg pijn in alle leden.
Ook speurde hij een schrale droogte in zijn mond,
toen kwam de wisseling van heden naar verleden.
En zo heeft hij het pad der misdaad toch verlaten.
Wat hem nooit lukte, dat kreeg Hein wel voor elkaar
en bij het graf sprak een van zijn penozematen
~Jij blijft wel eerlijk, er valt niets te jatten daar~
Koos Haydn
|