|
noem haar doodmoe hoe kan ze moeier zijn
zegt moeder zonder moederschap te weten
`t is navelstreng, dat knippen deed geen pijn
de genen loslaten voelt doorgebeten
de tand des tijds knaagt gaten in `t gordijn
en pillen voor `t verdriet zijn niet te vreten
een grootkind kiest kleinouders niet, afijn
ze kiezen voor het stief, moe zal het weten
je zoekt een boetekleed de deur klapt dicht
de kraamtijd is voorwaar weer aangebroken
dus schrijf je uit je navel een gedicht
moe hoort van stiefmoe hoe haar kind kan koken
ouderverstoting deksels popgezicht
werd nooit in`t een of ander uit gesproken
|