|
Ik keer terug
Ik keer terug en zal geen leven maken
geen windgehuil of een begraafplaatsbal
maar trillend uit de eeuwigheid geraken
een kleine schaduw, stil en koud vooral.
Geen nachtelijk kabaal laat jou ontwaken
het is verlangen dat me drijven zal
om jou met onze voorjaarssong te schaken
En zal je bang zijn? Ik in elk geval.
Het is zo gek, dat ik in dodendromen
naar jou wil komen, die mij ‘t meest bezeerde
je mag niets voelen langs de lakenzomen
ook al ben ik als geest nog geen geleerde.
Ik zal naar binnen gaan, je voelt zo teer,
alleen, dat breekt mijn spokend hart, my dear.
******* Een zeer vrije vertaling van onderstaand gedicht dat door gedichten.nl van de site werd verwijderd. Een ver/hertaling - met naam van gedicht en schrijver in de toelichting - wordt zonder pardon weggevaagd.
I shall come back
I shall come back without fanfaronade
Of wailing wind and graveyard panoply;
But, trembling, slip from cool Eternity-
A mild and most bewildered little shade.
I shall not make sepulchral midnight raid,
But softly come where I had longed to be
In April twilight's unsung melody,
And I, not you, shall be the one afraid.
Strange, that from lovely dreamings of the dead
I shall come back to you, who hurt me most.
You may not feel my hand upon your head,
I'll be so new and inexpert a ghost.
Perhaps you will not know that I am near—
And that will break my ghostly heart, my dear.
Dorothy Parker
|
