|
Eerst dat donker dan dit licht zoals het nieuw wil zijn dezelfde stad krijgt andere ogen
achter de poorten geen hemel om te bestormen van hoogte aanzien dat neerkijken leidt tot nietigheid
de kleine lettertjes met hun capriolen het corps krioelt als papier- visjes in ingelijste etsen
maar die bewegende gloed in de archieven dat goud- gebakken ochtendbrood eet bestaansrecht van zichzelf
blaast vloeihard stoomwolkjes in de koele hemisfeer om de stadskorst te breken
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|