|
waren het regendruppels
die ik over je wangen rollen zag
droogde je je nagels
of zwaaide je me nog gedag?
je werd hoe langer hoe kleiner
naarmate je verder weg was
m'n lief heeft me verlaten
ze was ons leven moe
de trein die ze nam ging overal naar toe
behalve naar Nergenshuizen
daar weet niemand van pijn
waar in geen velden of wegen
nergens maar dan ook nergens
huizen te bespeuren zijn
van de trein naar Nergenshuizen
was alleen de rookpluim nog te zien
ik stond als een imbeciel te zwaaien
tegen beter weten in te hopen
dat ze aan de noodrem trekken zou
misschien
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
