|
 |
|
Geschreven door milou |
|
|
de dagen dat wij in de dorpsherbergen
parelhoen aten, rijkelijk overgoten met wijn
tot iedereen ons met de vinger wees
waaraan soms wel vijf trouwringen hingen
en jij me je hennahaar de boeren
van hun melk joeg tot hoog in de seringen
en wij schaterden omdat wij de enigen waren
die Bob Dylan in het Russisch konden zingen
Jij noemde mij Wolf-Wolf en ik jou A-A-kela
het was altijd onder invloed meestal stomdronken
dat we elkaar niet beminden maar paarden
en als het hooi moest worden binnengehaald
kwam de ernst terug van de eerste dagen
en wie kon beter dan wij de schapen doen blaten
en bij de pastoor op de hofstede om vergiffenis vragen
voor begane en nog te plegen zonden
wij waren altijd saam ook omdat eenkennig
als wij waren de wereld elke dag voor ons
opnieuw bestond en alleen alleen voor ons
niet voor de kippen en de varkens op de erven
hoewel ze ons onverdroten gul hun knor en kakel
lieten horen
ja die tijd op de zon-doordrenkte hoven
met zoveel koren in onze doorgedraaide molens
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
