|
hij denkt zich god - hij is een rat
de nieuwste rots in dorp en stad
zijn wij plots collectief vergeten
hoe zijn ideeën mensen vreten
ik hoop voor ons: van god naar gut
van hoge top naar diepe put
wij zijn beschaafd - hij moet niet dood
gewoon weer naar zijn moeders schoot
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|