|
de taalmeester keek wat voor zich uit
zag in de ruit waar hij voor zat
zijn eigen gezicht en dacht
dat lijk ik wel, bracht zijn hoofd
iets dichterbij om het zeker te weten
en ja hoor, hij was het, hij wist `t zeker
ietwat onherkenbaar, er zat windsel omheen
dat kwam zo, hij was iets voor zichzelf aan het doen
taalde niet in zijn eentje, maar met de buurvrouw
toen zijn vrouw daar achterkwam trok
ze z`n kop half van zijn romp en zei
hiero,lullo, krijg je van mij een rukhoofd, en zo
werd de taalmeester`s zin uit zijn verband gerukt
uitdaging D.Docters :)
|