 |
|
Een doodkalme zee (haibun) |
| Abel Staring - 18:19 19-07-2010 |
|
|
meeuwen dobberen
op een doodkalme zee
onrustig het hart
Ik zie de eerste springers in zee, ik zie de eerste gezinnen
zeulend met tassen vol voedsel en speeltjes. Onbekommerd
ligt de kust erbij. Ik tel minstens drie vers gebouwde vaste
paviljoenen. Opgetrokken in Noordwijkse retrostijl die me
doet denken aan Normandische badplaatsen, aan ansichten
uit de negentiende eeuw.
Ik lees psalm 93 uit het Book of Common Prayer, Day 18.
The waves of the sea are mighty, and rage horribly: but yet the
Lord, who dwelleth on high, is mightier. Verouderd wereldbeeld,
bezweken denkmodel? Ja, en toch ook poëzie die me herinnert
aan een bijna uitgebannen dimensie van hoogte.
Ik sta hier hoog op een uitzichtspunt onder een azuren hemel zoals
dat heet. Alles zit mee op dit moment, maar een gevoel van
geluk wil maar niet binnenstromen. Bentham schijnt eens gezegd
te hebben: geluk is: dom zijn en werk hebben. Werk heb ik, maar
ben ik dan nog niet dom genoeg?
Lectuur komt bovendrijven en zit me dwars. Zoals:
Het aantal dagvlindersoorten vermindert de komende tientallen
jaren met zeker 75 procent. Vijftig broedvogelsoorten zullen
in aantallen achteruitgaan. De kwaliteit van de natuur in
Nederland staat de komende tientallen jaren ernstig onder druk
door de verandering van het klimaat.
Ik sta erbij en kijk er naar. Volgens Maurice de Hond staat de PVV
nu op 35 zetels. Die lui weten het wel: allemaal bedrog, die verhalen
over klimaatverandering. Als je op hen stemt, verlost hun Messias
je dan van je onrust?
http://www.trouw.nl/groen/nieuws/article3130854.ece/De_natuur_moet_losser_beheerd_.html
http://www.trouw.nl/nieuws/politiek/article3132196.ece/Peiling__PVV_groter_dan_ooit_met_35_
Voor de bijbehorende foto zie http://bit.ly/9mWFBo
De foto is genomen in Wenduine.
De tekst op de roestige plaat
is van de dichter Chris van Geel en luidt:
De zee gaat aan gewicht ten onder,
geen golf die zich ooit boven houdt.
|
|
|
Reactie gegeven door Abel Staring - 00:39 22-07-2010 |
|
|
|
yellow:
Je hebt gelijk: deze haibun is te lang uitgevallen en te betogerig. Anderzijds: ik laat een denkproces zien en in moderne haibuns is dat niet ongewoon. Ik zoek naar de mogelijkheden van de vorm. Als het goed is is de samenhang haiku en proza niet direct duidelijk maar wel aanwezig en moet het verband in de geest van de lezer gaandeweg helder worden. Een goeie haiku is ook niet een direct behapbaar brok informatie. De lezer moet in principe in zijn geest de haiku afmaken.
Ik zoek en probeer en hoop verder te komen.
Dank voor je reageren en ook de anderen dank.
Ik ben gelukkig niet de enige die zich stoort aan Eriks manier van reageren.
Groet van Abel
|
|
re: Een doodkalme zee (haibun) |
|
Reactie gegeven door 88 - 18:06 21-07-2010 |
|
|
|
ik hou van de tegenpartij, en dit is een leuk filmpje, gedateerd, doch briljant
http://www.youtube.com/watch?v=oXT4d_DWkLw
|
|
re: Een doodkalme zee (haibun) |
|
Reactie gegeven door milou - 23:00 19-07-2010 |
|
|
|
Abel,
Bij een tweede lectuur valt mij nu ook de spanning op tussen de verzen van Chris van Geel en je senryu, waarmee je tekst begint.
Beide (senryu en verzen van van Geel) drukken eenzelfde spanning uit, iets dat blijft dreigen maar zich nog niet onmiddellijk uit.De zee is doodkalm, maar gaat aan gewicht ten onder, als ik ze combineer....onder het oppervlak schuilt het gevaar.Vandaar: onrustig het hart.
Je stelt verder de vraag naar de domheid, of je dan onvoldoende dom bent om gelukkig te zijn. De uitleg wordt gegeven: teveel informatie, teveel weten van de wereld.
Ik had het niet ineens begrepen, mooi...
milou
|
|
Reactie gegeven door 88 - 22:10 19-07-2010 |
|
|
|
onkunde, hmm.. ja, ik persoonlijk ken het ge-haibun niet, daarom schrijf en lees ik hier, om er achter te komen. Kreeg je de kans bij deze ook niet om het een handjevol lezers uit te leggen?
Die schuilkelder was zo`n slecht idee nog niet, je bent meteen boos, jammer zeg, bejaard modernisme, sjonge.. pief paf poef
gezellige uitleg wel, toch las ik het graag en leerde weer iets bij :)
|
|
Reactie gegeven door Abel Staring - 21:11 19-07-2010 |
|
|
|
Frisse poezie, dat is haibun...
Toevallig heb ik net Contemperory Haibun 2010 besteld.
Haibun is een druk beoefend genre in de Angelsaksische wereld. Hier heerst enkel onkunde.
Elfde in een reeks van jaarlijkse uitgaven met Engelstalige haibuns en haiga’s (in zwart-wit). Deze bundel bevat 70 haibuns en 32 haiga’s (waaronder vier van Max Verhart). Zoals de Red Moon Anthologies toonaangevend zijn op het gebied van Engelstalige haiku, is de reeks Contemporary Haibun dat op het gebied van Engelstalige haibun.
“contemporary haibun has stood alone, for nearly a decade, as the chief vehicle and bulwark of the burgeoning haibun movement in English. Without the vanguard role of this annual anthology, one might reasonably inquire how – and perhaps if – haibun would have survived.” Jeffrey Woodward, editor of Haibun Today
Red Moon Press 2010. 122 pagina’s
Voor een habbekrats ( 12,95) kun je het bestellen bij
't schrijverke max.verhart@hetnet.nl
Kijk, hier en zeker op Lettertempel heerst een zeker provincialisme. Velen blijven steken in een bejaard modernisme.
Groeten van Abel
|
|
Reactie gegeven door Abel Staring - 20:59 19-07-2010 |
|
|
|
Fijn te merken dat iets resoneert van mijn 'merkwaardige bespiegeling aan zee". Glashelder is ie niet, maar de verbindingen zijn denk ik door een lezer toch wel te leggen.
Ik laat misschien zo ook zien hoe een menselijke geest werken kan.
Groet van Abel
|
|
re: Een doodkalme zee (haibun) |
|
Reactie gegeven door 88 - 19:54 19-07-2010 |
|
|
|
give me a H
give me an A
give me an I
give me a B
give me an U
give me a N
what` that spelled
what` that spelled
flower power baby
en nu terug naar het nu
hummmmm hummmmmm
frisse poezie, wat is dat?
groetje vanuit de schuilkelder,88 ( in bibber)
|
|
re: Een doodkalme zee (haibun) |
|
Reactie gegeven door milou - 18:47 19-07-2010 |
|
|
|
Abel,
dat uitgebannen gevoel van hoogte spreekt mij aan. Ik zat een paar weken geleden aan de voet van de Mont Blanc, en had vreemd genoeg niet meer het gevoel van hoogte van jaren geleden. Er is teveel weten binnengesijpeld , denk ik.Groot is alleen wat zich in lichtjaren en astronomische getallen laat uitdrukken, al de rest is laag.Groot is alleen wat onvoorstelbaar groot is.
Prachtig die twee regels van Chris van Geel, mooie afsluiter van je merkwaardige bespiegeling aan zee.
vr grt
milou
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
