 |
| Erik Lelieveld - 00:47 14-07-2010 |
|
|
rood geel en groen
de rode
de gele
de groene
dan de rode weer
de gele
de groene
na rood geel
na geel groen
als je dat zo doet
dan heb je eerst de rode
dan de gele
dan de groene weer
nog een keer
de rode
de gele
de groene
==
|
|
|
Reactie gegeven door milou - 02:22 15-07-2010 |
|
|
|
@Erik
Ik moet je tekst eens rustig lezen.Wat ik ervan onthoud bij een eerste vluchtige lectuur, is het sterke associatieve verband waarin de dingen worden geplaatst:vangrail-vangen-blik, borsten die veruierd zijn, 1eiig samenzijn enz.
Ik wil maar zeggen, je ontsnapt nooit aan je onbewuste associatieketens, die nolens volens een patroon bouwen, dat samenhangt met verlangens allerhande.
Van 0 beginnen lijkt mij dan een illusie, je begint altijd vanuit een structuur die je zelf niet in handen hebt of kunt zien. Maar in die zin geef ik je gelijk: kunst, poëzie is eeuwig herbeginnen, maar nooit van 0.
vr grt
milou
|
|
Reactie gegeven door Erik Lelieveld - 02:15 15-07-2010 |
|
|
|
en als de Milou op
monshouwer-ott@kpnplanet.nl
mij een verstuuradres mailt krijgt de milou gratis en voor niks een wieowietje van mij toegestuurd.
|
|
hoofdstuk uit de wieowie, waar ik vaak de grammati |
|
Reactie gegeven door Erik Lelieveld - 02:09 15-07-2010 |
|
|
|
Versnelling
Deze stroom tonen haast zich haast onopgemerkte rabarber woorden praten allemaal egaal het net geordende geluid uit.
Asfalt aftastende ogen tussen bomen en sloten langs bomen dromende chauffeur, witte streep snijdt ogen in tweeën en de hand houdt het leven vast in het hard rijdende lichaam.
De vangrail vangt mensen in blik
maar de snelweg snelt weg
van bloed in blik sturende hand
letters blokbetonnen woorden
opelkaargestapeld
wie graast de koe die grazen moet
de koe die grazen moet
goed moeder is de leider moe
gezichten vallen uit het Wij-O2
moeder zwijgt haar lijden
Moeder
nu uw borsten zijn veruierd in Gods schaarse handen
en wij met miljarden zijn
koestert u nochtans het 1eiigsamenzijn
dit moment strekt zich uit tot stilte
mij overwoekerend tot over mijn verleden
en opeens was ik er
1eiig samen prins Erik
mijn hoofd werd wereldbol
ik koning Ikregeer
in den beginne was het woord
daaruit kwam de onzin
tot ijslolly zijd gij en tot ijslolly zult gij wederkeren
Welkom in deze grote kringloop ons zweet walmt
wolken dans toch met uw prachtige marmeren armen
jazeker wij doen aan beeldenverering de polonaise
zing gespierde psalmen over het lichaamsvocht
zie het museum van bewegende gezichten pantomime bedelen
om zintuigen hoor de eeuwige gil niet meer versteen
verga als parfum waarmee brandende bruiden zich besprenkelen
De gedachte verdampt juist in de duisternis
de troostzon elders maakt de maan hier
droom maar van sterren dat dieetlicht
heet bidden met magere vingers en ook
hongerige haren worden dun als doorzichtige
zwarte jurken en sexy de perzikhuid een waaier is
deze verschrompeling, ik heb een geldig kaartje
is de attractie van mijn leven en gierend
van de glimlach ben ik de gigapende meeuw
de vogelvlucht is zo gewoon met veren. Vandaag
een kranige zwaan onthoofd bloedschoon water
geen getuigen en de handen wassen met zeep ZEEP
Het moest! ik heb mijn naam vervalst
mijn lijf veracht het leven verspeeld
het lichaam eerst door tweeën gedeeld
in godsdienst en staat gokte op god en het werd staat
De ogen roesten kraai voor kraai
met duizenden onbeduidende blikken
de schroothoop bloeit werkelijk als Betuwe
empirisch verval van kerkse raddraaiers
nog kerker is het hoge hoofd de lange mars
de bloederige riolen zijn kokend koel
alleen een harnas kan dat huid
verman dus ridderspoor ranonkelachtige
zie de mooie vrouw tijdelijk zijn
KIJK, de spiegel knipoogt je terug
toe DOE eens de glimlach TREK
je mondhoeken omhoog en LAAT
de linkerhoektand zien
hou vast FOTO
durf je de sprong van 10 jaar te nemen?
ZIE, de grimas is nu gespannen
er zijn rimpels in de glimlach
de linkerhoektand is nu heipaal
op je zachte onderlip
zullen we morgen toch maar wagen?
‘s avonds reizen door lampjesland
slingeren lintlantarenpalen auto's
voorbij leefhuizen en letterkantoren
de man is onbemand en bbbeeft
een luchtlichaam met a's en o's
men geve een beweging in de blinde nacht
en paart krachtig met de motorvrouw
op eentonige tonen te tonen het geluid
op eentonige tonen te tonen het geluid
ik ben meeganicus van deze woorden
maar hoor slechts autogeluid
In een zware stad
zwart van leven
de neonmuziek
een taal van tonen
zonder noten op papier
de melodie
net uit het orkest gekomen
een dirigent en veel publiek
De vogels zweven en breken zwetend
kilo's lucht zwevend luchtig
als handen in een muziekfabriek
Neoncircuit
DONKER NEON
STEM VAN STAAL
KLEUREN
KLEUREN
AAN
UIT
LICHT IN DONKER
NEON
STEM VAN STAAL
KLEUREN
KLEUREN
AAN
UIT
LICHT IN DONKER
NEON
STEM VAN STAAL
KLEUREN
KLEUREN
AAN
UIT
LICHT IN DONKER NEON
een gebouw
een gebouw
een gebebouwbouw
waar je werk
waar je werk
waar je wiewaarwerk
voor je cente
voor je cente
voor je sisacente
in een tempo
in een tempo
in een titatempo
godverdomme
godverdomme
godverdrievierdomme
ik word gek
ik word gek
ik word gigagek
TRANS
Dit gedicht is nog in mijn mond
ik vrat een prop papier
spug uit, het ligt op het puntje van mijn tong
tong me, indien u mij bereiken kan
heb me lief
ga met me uit in de nacht
kom lach met me in de stad van de lach
Tans met me in de stad van de dans
met de jazz en de jam
pappamam pappamam pappamadam pappamadam
chi chi madammeke
lief lief madammeke
o dromerik
ach dichterik
steeds andersik
ik
Erik?
knikkerik
balladerik
i i camelica camelion veranderik
DE STAD LEEFT
en ik leef mee
want ik ben van natuur gemaakt
fullrelliefscroti scrota scodolala haha
(uit: poezie voor wieowie - Erik Lelieveld)
|
|
Reactie gegeven door milou - 01:55 15-07-2010 |
|
|
|
@Erik
Je schrijft 'het denken gaat uit van belangen en verwachtingen'. Dat is natuurlijk zo, maar ook in je kunsttaal of je 0-taal spelen verwachtingen zeker een rol.
Als je de verwachtingen uitschakelt, krijg je een a-grammaticale taal, want taal is precies een verwachting van structuur en indeling.Dus je kan niet buiten die structuur, ook niet in het "Orang Oetangs".
vr grt
milou
|
|
Reactie gegeven door Erik Lelieveld - 01:03 15-07-2010 |
|
|
|
Deze 0 poëzie heb je al teveel gebracht en vind ik daarom niet meer interessant.
==
hmm? dat kan...
dat is goed mogelijk
toch blijf ik dit er wel bij doen
omdat het goed bij mijn manier van schrijven past.
ik zie in het toeval en via mijn onderbewuste bepaalde dingen onstaan, het een "laten gaan van woorden"
Vroeger liet ik de woorden niet gaan, maar schreef ik onder de vlag van "verbrijzel de tafel der gewoonte"
Dus wat ik gisteren schreef moest vandaag radicaal anders. Zei ik gisteren in kritiek dat iets absuluut niet kon, ik deed de dag erop juist (maar dan hoe het wél kon.
Zo heb ik heel wat tafels verbrijzeld, dag in dag uit, totdat ik tot de ontdekking kwam dat "het verbrijzelen van tafels der gewoonte" ook een gewoonte begon te worden.
De manier, vanuit het onbewuste schrijven, heb ik niet hoeven te veranderen, maar ik moest even een vast punt hebben, dat niet tegenstrijdig was aan zichzelf. Ik vond dat punt bij nulkommanul. En ik heb mij altijd al kunnen vinden in geen boodschap, geen verhaal, geen mening, geen melding etc, dus het past mij wel.
Zelf zie ik wel dat er vanalles ontstaat, maar dan op een ander nivo. Het is minder complex, vroeger had ik een taal binnen een taal, dus maakte ik gebruik van het Nederlands om via dat Nederlands een andere taal te spreken en die noemde ik "Orang Oetang", en die taal kon ontstaan door te stellen : bij het denken is de mens al corrupt want het denken gaat uit van belangen en verwachtingen. Zo zocht ik de eerste asociatie bv "de vangrail vangt" en dat dan op elk volgend woord verder.
Nu doe ik veel van dit werk, ik moet zeggen, ook een beetje geinspireerd door beeldende kunst, met name Reinier Lucassen, maar ik hou mijn oude vaardigheden natuurlijk ook. En zelfs mijn zeer oude vaardigheden
|
|
Reactie gegeven door woordenaar - 10:40 14-07-2010 |
|
|
|
Deze 0 poëzie heb je al teveel gebracht en vind ik daarom niet meer interessant. Te voorspelbaar. De dichter in jou kan
juist zo vernieuwend zijn. Dat weet ik heel zeker.
Losstaand van het gedicht,zijn de kleuren die je noemt wel interessant.
Heb jij iets met de Rastas van Jah?
|
|
Reactie gegeven door Yellow - 10:12 14-07-2010 |
|
|
|
Ik denk dat ik me naam ga veranderen ;)
|
|
Reactie gegeven door Artifex - 08:29 14-07-2010 |
|
|
|
Tegenwoordig zijn er ook oranje paprika's, waar moeten we die dan laten?
Ik vind de waarde van het perfect plaatsen van kleine woordjes nogal overschat.
|
|
Reactie gegeven door Erik Lelieveld - 01:53 14-07-2010 |
|
|
|
oke!
vind ik wel interessante reactie.
en ik lees niet zo heel vaak interessante reacties op mijn werk hoor.
Misschien zit je met het turven van dagen in je hoofd, zijdelings, maar je probeert er tenminste iets mee.
Wanneer ik uit al mijn cellen kom zal ik verspreiden
Zelf zat ik met drie kleuren en probeerde deze inhoudloos weer te geven. Het inhoudloze is al geruime tijd belangrijk voor mij. Daar kun je "het jouwe over denken"
Dat gebeurde ook.
Met grote zorg zijn hier de turfjes geplaatst.
Het gaan mij dan vooral om de kleine woordjes zoals "dan" "nog" "weer" "na" etc....
En zo lever ik mijn bijdrage op LT in, als een ogenschijnlijke abstractie, die eigenlijk niets te vertellen heeft als alleen het perfect plaatsen van de kleine woordje, waarbij je dan eventueel inhoudelijk dan nog kunt zien "het perfect turven van de gevangene"
Nu is deze gevangene irl wel een vrijheidsmens, maar kennelijk kiest hij voor deze gevangenis. dus dat dat op zich ook een keuze is. Binnen het proces waarin hij leeft.
Eindelijk iemand die iets durft te zeggen over mijn inzending! de rode, de gele, de groene
Ik heb trouwes je koekoe al wel gezien hoor!
Dank maar niet dat die erdoorheen is geslipt
ik heb hem in de gate
ik doe andere reactie
maar ik had al deze
Dat vind ik zo waardeloos he? van dit weer.
Aan de ene kant moet je raam openzetten, maar je weet gewoon dat de koekoes dan binnen komen vliegen
Met dit weer barst je gewoon van de koekoes
En dan heb ik natuurlijk wel een koekoemepper
en wanneer er dan zo'n koekoe tegen de muur aan zit, dan geef ik hem wel een watjekou
maarja, dan komen er in die tussentijd weer drie koekoes binnenvliegen om die dooie koekoe te begraven.
juli augustus, dat zijn gewoon de koekoemaanden
maar die vond ik nog niet afrekenend genoeg.
http://www.youtube.com/watch?v=wyrnPfEnuBI
en ik ben ook Brelfan, hij is dubbel leuk!!
|
|
Reactie gegeven door milou - 01:20 14-07-2010 |
|
|
|
Erik,
Lijkt op een gedicht van iemand die levenslang in de bajes zit, en die dan zijn celmuur vol schrijft om de verveling te doden.Het is makkelijk te memoriseren, maar toch krijg je er hoofdpijn van....Een gedicht als een cel, overigens, zonder venster op de wereld, benauwend als het geluid van een repetitiegeweer.
vr grt
milou
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
