Bij het groene vijverwater
geniet ik onder de lentezon
weer van de fontein en
het kindergeschater.
En de blondine wat verder
in het gras speelt theater
van hard to get terwijl de
schilder haar schetsmatig
neemt in een portret.
Want de klarinet houdt z'n
snater niet in dit stilleven
van appelen en peren
waarin dames en heren
zich zomaar blootgeven.
En dus draai ik me op mijn
rug in het voorlaatste couplet
van dit geschilderd gedicht
dat ik zonet in dit zomers
tafereel heb geschreven.
Want de zon heeft mij
met opzet verlicht !
