 |
|
mijn leven een geladen geweer
elk woord een schot in de roos
kleine salvo's, drie tot vier
op het hart gericht en voor wie
het overleeft het genadeschot
een laatste woord recht in het hoofd
op elke slag heb ik gewacht
definitieve beelden waarin ik verging
mijn geweer niet meer kan richten
zelf werd beschoten zonder woorden
het verblindend licht in mijn ogen
geen ogenblik heeft de dood mij verlaten
en wie mij leest weet dat niemand geneest
alleen de stenen glimlach van het graf
biedt bescherming tegen die overmacht
ik leefde honingzoet tussen de kogels
en met elk gedicht stuurde ik mijn ziel op
doorspekt met kleine brokjes schuimbekkend vlees
neem en eet
en ik beet
nota
dit gedicht is geschreven nav het boek 'Lives like Loaded guns' van Lyndall Gordon, waarin veel van wat Emily schreef wordt gezien in het daglicht van de epilepsie waaraan ze leed, maar voor de buitenwereld verboren hield.
|
|
|
Reactie gegeven door Artifex - 16:59 15-04-2010 |
|
|
|
Na drie keer lezen, ontdek ik nog steeds iets nieuws in dit gedicht. Wat knap :)
|
|
Reactie gegeven door milou - 16:33 15-04-2010 |
|
|
|
Ik kan niet nalaten om hier één van mijn lievelingsgedichten van Emily te citeren:
If I shouldn't be alive
When the Robins come,
Give the one in Red Cravat,
A Memorial crumb.
If I couldn't thank you,
Being fast asleep,
You will know I'm tryingµ
With my Granite lip!
Vrij vertaald: Mocht ik niet meer leven, en de roodborstjes zijn er weer,geef die met de rode das, een kruimel ter mijner eer.
Als ik je niet kan danken, omdat ik te diep slaap, dan weet je toch dat ik probeer met mijn granieten lippen.
Ze staat in mijn top 10 ;)
liefs
milou
|
|
Reactie gegeven door milou - 16:20 15-04-2010 |
|
|
|
@Artifex
Heb de fout eruit gewerkt. Maar kan mij voorstellen dat de laatste regels et wisseling van tijd, niet 'mooi' overkomen, maar ik wou de spanning weergeven waarin de tijden in elkaar vallen voor wie een epileptische aanval doormaakt...
Haar gedichten daarentegen zijn gemillimeterd precies, maar ik wil mij niet met Haar vergelijken, ik doe mijn best...het was haar leven....
liefs
milou
|
|
Reactie gegeven door Artifex - 15:30 15-04-2010 |
|
|
|
Ik voel me een analfabeet, want ik ken niets van Emily Dickinson.
Maar de "de" in de eerste regel van de tweede strofe lijkt er teveel of ligt het aan mij?
Verder de mengeling van tegenwoordige tijd en verleden tijd in de laatste regels vind ik niet mooi.
Jammer dat ik dat werk niet ken, dan had ik dit heel anders kunnen lezen.
:)
Liefs, Artifex.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
