 |
| Poetessa - 18:55 01-12-2009 |
|
|
verandering met het tij
voelbaar vloeiend
in de nabloei bottend
verwarrend de seizoenen
geleidelijk vergeten
of voor lange tijd
gegrift gebeiteld
in het smeltend ijs
stil als harde waters
ingevroren in de weekste
warmte of op drift
van tijdelijk
beklijven en
eeuwig blijven schrijven
|
|
|
Jaco >Door het ijs gezakt |
|
Reactie gegeven door Poetessa - 07:51 02-12-2009 |
|
|
|
gevoelloos geraakt & onderkoeld Jaco, dank voor je reactie :-)
liefs,
|
|
nelleke > re: Een levend gedicht |
|
Reactie gegeven door Jaco Wouters - 02:26 02-12-2009 |
|
|
|
Je schrijft alsof je dwars door alles heen wilt schrijven, een mooie gedachte, ik voel er ook wel voor.
Groetjes,
|
|
Ries > IJs sculpturen - (vorig jaar om deze tijd w |
|
Reactie gegeven door Poetessa - 20:33 01-12-2009 |
|
|
|
Dooie boel zeg dat wel - sla de statistiekjes er maar eens op na - veelzeggend. Ramses, ja dat zal een verklaring zijn. Ongelofelijk mooie foto op de voorpagina van de krant - hij was zelf een levend gedicht. Ik wist nog van niets toen ik thuiskwam vanavond. Youtube'jes kijken en zometeen maar even tv met de meiden, tussen het surprise-plakken door.
Piramides zijn in stijl bij hem :-) Houdbaarheid is een dilemma - gezien hoe prettig de conversatie met zestiende eeuwers kan zijn zeg je ja, doe maar - maar aan de andere kant - stel je voor dat men zich in laterdagen het hoofd blijft breken over onze lettergrepen naar links of naar rechts. En niemand meer om iets aan te vragen.
Vergaan in vergetelheid heeft ook wel iets - denk jezelf gewoon weg - dan hoeven anderen dat niet meer te doen.
Dit is eigenlijk een tussenvorm, gewoon steeds blijven mee-bewegen tot je onherkenbaar overgaat in iets anders.
Samen 1 beroemdheidje lijkt me wel gezellig maar ook wat benauwd, ik laat het maar gewoon aan jou over, OK?
Ja, maar ik ben dan ook geheel verblijd met je persoonlijke waarderende woorden :-D
liefs,
|
|
een levend gedicht in een dooie boel :-) <>Nelleke |
|
Reactie gegeven door Ries - 19:56 01-12-2009 |
|
|
|
De wereld zwijgt zich hier een graf nu Ramses dood is.
Wel lekker rustig daad weer wel, er moet meer gestorven worden in de herfst dan breekt naast de zon de stilte in alles door. Zo effe mijmeren over een blauwe dag heen weerin alles schijnend was. :-D
Het verzel verhaalt ook in deze iets van de weemoedigheid die herfst van de wereld zou kunnen heten.
Wie schrijft beklijft zeg je tot slot. JA dat is het lot der letteren. Sinds we piramides bloot leggen weten we hoe waardevol houdbaar schrijven in steen kan zijn. Maar dat doet tegenwoordig alleen water en de steenhouwer nog bij graftegels. Wij blijven maar dromen van eeuwige roem na het heengaan. Wie weet schuilt er wel een piepklein beroemdheidje in ons :-)
Persoonlijk vind ik die verknoping van lente in den beginne en vrieskoude winter in de voorlaatste zeer beklijvend. :-)
GrR
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
