 |
| Poetessa - 13:29 29-11-2009 |
|
|
door gif te gronde, scheidend
in de strijd om hoe ik heet
leek het of ik vrijheid had
en draag ik hem als geuzennaam
domweg gesteld dat door geen god gebonden
verbindingen verloren gaan
te laat mij inzien doet waarom
in wond op wond verstrengeling
het was alsof ik vrijheid had
verdraag mij in één woord -
een ander woord waarin
zich dezelfde daad vertaalt
terwijl - niets te verliezen
ons te samenzijn
van geluk verhaalt
|
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 10:06 30-11-2009 |
|
|
|
Mijn naam eer aan doen - en blijven doen zeg je? Hmmm. Kweenie - zelfs twijfelachtige reputaties laten zich schaden, stop, zoek een ander woord :-)
Dank voor je 'mooi gedaan' !
liefs,
|
|
nelleke > re: Wat een getrouwe hoer |
|
Reactie gegeven door Jaco Wouters - 17:45 29-11-2009 |
|
|
|
Voor een Geus een prachtige naam, zo hoort dat, en dan je naam eer aan blijven doen, maar 't gaat wat kosten. Dat heb je mooi gedaan.
Groetjes,
|
|
Ries > wikken en wegen in gram |
|
Reactie gegeven door Poetessa - 15:30 29-11-2009 |
|
|
|
Het gepuzzel ter hand genomen - dank daarvoor !
Het lezen door de wimpers - de kleur van de taal - en een persoonlijk handschrift, het is allemaal heel erg het jouwe.
Daar schuilt het wrang dat ergens in de diepere grondlagen verborgen ligt in dit versje - want woorden komen mij niet vrijelijk uit de vingers zoals een dichter betaamt. Ik ben dan ook geen dichter - al zou ik er een willen zijn :-) Ik ben een genieter van verzen en andere magie, uitingen van de 'ander' en vind verwantschap. Nooit zou het het bij mij opkomen dit ergens te verhalen, waarop, op wie? Elke schuld is gezamenlijk, al betaalt niet iedereen dezelfde prijs - Maar, zo goed als alles kwijt, en met nog veel, heel veel, schuld te voldoen lacht het geluk mij toe :-D
Het gif zit in het verhaal zelf, en hoe het verteld wordt.
Die stad, beknelde natuur tussen de stoeptegels, en bloemen rond mijn hoofd. Verbinden en ontbinden, chemie noemen ze dat toch :-) Wetenschap. Kan giftig uitpakken maar dat hoeft natuurlijk niet - nieuwsgierigheid en het experiment, en niet te bang om te verliezen. Dat baart inzicht, het vastleggen in gedichte regels achteraf, en niet van te voren.
Zodoende poezie, ingewikkeld? Tja, misschien moeten we meer vragen stellen ...
liefs,
|
|
geouwe hoer mijnerzijds :-) <> Nelleke |
|
Reactie gegeven door Ries - 14:42 29-11-2009 |
|
|
|
Hums de titel verschiet sneller van kleur dan ik kan typen met mijn ene vinger. :-D
Grappig ook dat gehoer moet aan het weer, de krant of aan mn verstand liggen. Ook ik had zo'n ding gecomponeerd omtrent het hoerig leven dat ik al speurend uit de krant vernam. Van mijn uit bezien een bijna ritueel dansje om zo nu en dan het nieuwsgaren al bloggend weer te geven. Bij mij worden het dan ook vermoeiende lappen tekst. Wellicht ooit door "De Kevers" hun liedje over het nieuwslezen o boy geïnspireerd geraakt :-D
Maar nu dit lied! Want daartoe zijn wij lezers hier; om niets dan commentaar te leveren op wat het blote oog gade slaat.
Het eindigt op geluk, gelukkig. Dat scheelt een heel stuk :-)
De voorlaatste echter heeft gram en bitterheid te verhalen op ..'t ja wat eigenlijk. Effe verder de trap der letteren van de poëet beklimmen naar couplet 2. Ha! Zwarte aarde, brake gronden en pittoreske meanders en zachtaardig zijn. Dat stemt hoopvol in deze donkere dagen ver voor kerst. Maar hoe verhoudt dit zich tot de strofen 3 en 4?
Ingewikkeld! Daartoe dus ook poëzie. Men dit te scrabbelen tot woordwaarden. Verbanden leggen is uiteraard nooit natuurlijk. Eerder causaal. Eerst meer eens het eerste couplet te grazen nemen om te zien of kwartjes willen rollen. "domweg" dat was in de dapperstraat! Nog pril en onbevangen zijn en vna god noch gebod (willen) weten. Goedzo! dat beaam ik. Los komen is gelijk scheiden een geuzendaad waar penningen voor uitgeloofd worden, of werden. Wat dan ook. Wel strijd leveren. Dat is moo en manhaftig, althans vrouwhaftig i.d. Nu nog even terugbladeren in de op een volgende strofen en ja daar komt eureka op de proppen. Het is een levensles die getrokken wordt. Kijk en zo kom ik tot de slotsom dat dit een onwijs gaaf vers betreft van veel moeizame wegen tot een doorvertaald levenslust.
Mijn tocht is volbracht, ik typte nadenkend en al denkende typte ik :-D
GrR
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
