 |
|
de kracht van voortschrijden |
|
Het heeft wel wat
om met zo'n titel te beginnen.
Je pikt het ergens op,
of komt erop door domweg te verzinnen.
Een woordje verzinnen is
zo ookwel dubbelop.
Het valt me in,
maak er meteen een werkje van.
Schrijden als onderdeel van voortgaan
op gebaande wegen. Doodgewoon
zou 't zo ook een trefwoord kunnen zijn.
Maar wie daar aan begint,
stopt al voor het aanvangt
met verzinnen van een versje.
-nog een keer-
Dus is voortschrijden
nog niet zo slecht verzonnen.
Het huilt een beetje en is sterk
uitgedrukt een doofpot
om van alles in uit te drukken.
Bijvoorbeeld je eigen leedvermaak
dat smadelijk uitgeschreven
door het leven gaat.
Gewoon versjes schrijvend:
druk in woorden
uit wat te pijnlijk is
om stil bij te staan.
Zoals je dat wel doet
bij een doodsbericht,
verzonnen door de nabestaande.
Zo staat gedicht een spade in de grond
gewoon zichzelf uit te keren in een aarde.
Los verband; van kruimige hoop dat er uitkomt.
_______
Het heeft wel wat om met zo'n titel te beginnen.
Je pikt het ergens op, of komt erop door domweg
te verzinnen. Een woordje verzinnen is zo ookwel
dubbelop. Het valt me in, maak er meteen een werkje
van. Schrijden als onderdeel van voortgaan op
gebaande wegen. Doodgewoon zou 't zo ook
een trefwoord kunnen zijn. Maar wie daar aan begint,
stopt al voor het aanvangt met verzinnen van een versje.
-nog een keer-
Dus is voortschrijden nog niet zo slecht verzonnen.
Het huilt een beetje en is sterk uitgedrukt een doofpot
om van alles in uit te drukken. Bijvoorbeeld je eigen
leedvermaak dat smadelijk uitgeschreven door het leven
gaat. Gewoon versjes schrijvend: druk in woorden
uit wat te pijnlijk is om stil bij te staan. Zoals je dat
wel doet bij een doodsbericht, verzonnen door
de nabestaande. Zo staat gedicht een spade
in de grond gewoon zichzelf uit te keren in de
aarde. Los verband; van kruimige hoop dat er uitkomt.
|
|
|
Bladstillen van de dorst> Wolf |
|
Reactie gegeven door Ries - 08:56 24-09-2009 |
|
|
|
Je kunt je eigen ezelsoren horen ritselen hiero :-)
We zijn beangstigend prominent aanwezig met z'n enkelen in de commentaren.
Mijn statistieken bij dit verzel leren ook nog belgarmoede, hetgeen verontrustend genoemd mag worden. Immers een tempeltje voor slechts laaglanders, dus zonder gebelgden, garandeert een schaars bestaan.
Maar goed; ook dit is zorgwekkend:
>>"dit voor in mijn ogen in Rieses naam vrij transparante versel". Ach, 'overtreffende trapwoorden' aangevuld met door mezelf ontdekt leestekenen van dit simpelvers maakt het wellicht te leesbaar :-D
Maar waar hebben wij het over?
Ohja, vers en wat daarmee te doen om dementeren te voorkomen. Weet je dat ik jaren op zoek ben geweest naar een rijmwoordenboekje? Onlangs trof ik er eentje bij de kringloop Mama Mina. Het enige fraaie aan dit boekje is de auteursnaam: AMC Ballot Schim van der Loeff. Over kankeren gesproken :-)
Een pocket met 157 blz krantenpapier in drie kolommen uitgevoerd. Armoe troef waar het ons moedertaaltje om rijmen gaat. Dus Lupus Lupus, geen schaamrood op de kaken waar het rijmen doodloopt in een Kalverstraatje gevuld met neringdoenden die heel Nederland al verstieren met een hoop van hetzelfde met andere woorden. Maar wel tegen onbeschoft hoge huren, dat weer wel.
Nu wij het toch over gebaande wegen en het zoeken naar het smalle pad en het puntje dat ik daar blijkbaar verloren heb met jou laten zoeken het volgende nog even onder je aandacht.
Eerder babbelde ik met een mededichterin over Kouwenaar, je weet wel, ja die! Hij was onderwerp, lijdend voorwerp zelfs, in een katern van het stichtelijk dagblad Trouw: Letter & Geest. Het betrof een analyse van FilosooF Theo de Boer over het verzel "de laatste dagen van de zomer".
Hij ontdekte dat ook Kouwenaar sonnetteerde. Echter de rijmdwang afgeleerd had, hoe kon het anders, een experimenteel zou nooit zomaar sonnetjes gaan schrijven immers. (lezen? Zie:
http://www.trouw.nl/opinie/letter-en-geest/article2860136.ece/De_laatste_vlammen_van_het_jaar_.html?all=true )
Het artikel ga ik hier niet nog eens dunnetjes overdoen, maar de essentie zittum bij dit A gedicht inderdaad in medeklinken ipv eindrijmen. (MedeKlinken, jaja. Kijk dat zouden wij weer eens vaker moeten doen :-))
(Overigens, dit alles is niet voor niks, ik doe dit op provisiebasis. Dus gaarne een terugmelding opdat ik mijn broek ook weer opgehouden kan worden met afzakken bij't lezen van de befaamde hoop van hetzelfde, waar je zo eenvoudig stinkend op kunt trappen :-D).
Nu, de stilte is weer eens met hand en tand bestreden, op dit onzalig vroege ochtenduur met mijn onbegrijpelijk - heden.
Ik stel voor om verder door te gaan met doorbreken van die herfstrustuurtjes en de zweep ter hand te stellen met meppen tot de ondervacht van Lupus gaat ruien. Wij de haren ten bergen kunnen ergeren met de het fraai gehuil dat menigeen op deze toendra van permafrost weer kan bekoren.
GrR
|
|
re: de kracht van voortschrijden |
|
Reactie gegeven door Wolf - 01:09 24-09-2009 |
|
|
|
Ach ja die vervloekte trefwoorden. Ik ben ze een beetje kwijt geraakt of ik ben er te lui voor geworden, dat kan ook. Hoe dan ook denk ik dat een goed trefwoord vaag is en minimaal uit twee delen bestaat die los van elkaar goed te verstaan zijn.. Trefwoord is bijvoorbeeld niet vaag maar neem eens een woord als onderdeel, doodgewoon, leedvermaak en voor een ludiek versje de doofpot.
De verwoordjes echter, roepen bij mij hetzelfde gevoel op als rijmen op ing, lijk of heid. Te makkelijk om al te zwaar op te willen leunen.
Mijn zelfkastijden ben ik klaarblijkelijk niet vergeten en dat zweep je toch maar mooi op met dit voor in mijn ogen in Rieses naam vrij transparante versel.
De gebaande wegen, ja daar heb je een punt. Mogelijk dat dit versel precies mijn stilte verklaard.
Maar wie daar aan begint,
stopt al voor het aanvangt
met verzinnen van een versje.
Dáár ja!
|
|
mensen zijn soms net trefwoorden........ |
|
Reactie gegeven door Ries - 22:24 23-09-2009 |
|
|
|
Ach, dit causaliteit toch, kip en ei constructies meer niet.
Het proces, de processie en de passie daar omheen, daar draait het om. Toch? Net versjes schrijven; het ontstaan is leuker dan het laten bestaan. :-D
Daarom hier maar weer eens op de proppen komen met het proces verdicht in woorden.
Daarnaast leent het zich uitmuntend als dekmantel voor de thematiek omtrent het leedwezen.
Hoop dan maar, ja daar houd ik het ook maar op. :-)
Dank je ook, voor het wederwoord enzozo,
GrR
|
|
Ries > voortschrijdend inzicht & dagelijkse wanen |
|
Reactie gegeven door Poetessa - 15:42 23-09-2009 |
|
|
|
Trefwoorden zijn soms net mensen. Je hebt van die types die in een soort niet te vatten onderling verband staan, met elkaar en de dingen. Omdat daar nou eenmaal regels voor zijn.
Trefwoorden doen dat niet, die kunnen het helemaal in hun eentje af. Soms kom je wel in groepjes tegen, maar niet zo vaak. Dat zou je wel willen, maar een trefwoord gaat graag alleen. (ook natuurlijk om zelf niet getroffen te worden)
Maar ook omdat dat nou eenmaal bij een trefwoord hoort. Net als zijn (of haar) eigen doodsbericht verzinnen. Alleen dan valt er niks meer te schrijden, en huilt het wel meer dan een beetje. Hou het maar op hoop :-)
liefs,
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
