|
mij tongen woorden in mijn mond die ongemerkt zich snel verliezen het zijn niet meer dan luttele seconden oprecht geworpen in een ruimte, tijd
- is het misschien een innerlijke hongerende leegte en niet het lieven dat mij doet geloven -
gevoelens dikwijls dom gezwets en inhoudsloos in luchten snel geschreven waarvan de woorden anders niets dan voer dat niet verzadigend heel achteloos wordt gegeven.
sunset 15-04-2009
|