|
de muze kust me in ‘t intieme van een korenveld bekoorlijk lief als was ‘t een druppel wijn boven een vouwenborst; vochtige dauw aan jonge bladeren; lentemare die in verre zonnestralen bloeit
kus ik haar in haar warme woud bij ‘t natte drijven daar de zinnen weg kloppen de harten, nevelt ‘t bos geruis in ‘t struikgewas en boven ons in hemel raast de liefdesstorm
kust mij de muze alle toppen, dalen.
sunset 01-04-2009
|