Hé kleine meid in het schemerlicht
je lacht en je lonkt naar een man
de etalage weerspiegelt je witte gezicht
een onbekende vraagt wat je kan
het maanlicht speelt in de draaiende velgen
verloren verdwijnt er een nacht
niets
Hé kleine meid in het schemerlicht
als een vage vlek op het plein
glinstert en knispert het zilverpapier
heroïne verzacht iets je pijn
zo ga je door, en de straat wordt steeds kleiner
plotseling ben je weer weg
niets
vrij naar “Fiets” van R.Chrispijn
gezongen door H.van Veen