 |
| Poetessa - 19:03 04-08-2008 |
|
|
Het afscheid, zelfs de scheiding - tijdelijk - werd niet door haar gevreesd:
hij was afwezig als de tijd. En die verstrijkt - zo snel als zij vergeet -
maar toen hij eindelijk thuiskwam was hij ver, en heel lang weggeweest.
Zijn lijf rook naar een schip vol vreemd en onbekende landen - zweet,
met donkerbruine handen streek hij langs haar winterwit gezicht,
verlegen om het oude doodgewoon, het wankel evenwicht.
De lange stiltes voor de halve woorden zochten tastbaar naar
hun vanzelfsprekendheid, als bet're helften - onbereikbaar voor elkaar.
Het yin en yang voorgoed te diep verborgen in haar hongerende huid,
de oude jas, die in gedachten zo goed paste, werd ongemerkt te groot
gelijk de afstand tot het afscheid, waar dit weerzien zonder weerga toe besloot.
Ze lachten wat, er viel niets te verzwijgen, hun tranen maakten geen geluid;
het monster lag al tussen de lakens, onvermijd'lijk als een bedgenoot.
Het was wat foto’s en de brieven niet beschreven. Het was de echte dood.
|
|
|
Reactie gegeven door kerima ellouise - 14:36 05-08-2008 |
|
|
|
euhm ...uit de toon...misschien had ik liever nederlandse woorden gelezen:-) 'schaduw en zon' ofzo...maar nogmaals is maar gewoon m'n gevoel dat opwelt, meer niet :-)
|
|
kerima ellouise>Onbestorven |
|
Reactie gegeven door Poetessa - 14:29 05-08-2008 |
|
|
|
Dank je Kerima :-)
Waarom valt het yin & yang uit de toon? Complementaire helften immers? En uit verre streken... Eerst had ik iets met puzzelstukjes, was hier juist wel tevreden mee.
Niks klein gevoel, jouw mening als lezer stel ik erg op prijs.
liefs,
|
|
Reactie gegeven door kerima ellouise - 14:24 05-08-2008 |
|
|
|
Ik vind het erg mooi en met een, hoe droef ook, prachtig einde. Heel graag gelezen!
Een heel beetje jammer vind ik die yin en yang, maar dat is maar mijn klein gevoel :-)
groetjes, kerima ellouise
|
|
Reactie gegeven door eswee - 10:48 05-08-2008 |
|
|
|
tja, sonnet zonder gein of clou, ik weet het niet eigenlijk maar ik neig naar: dat werkt niet meer
tenminste, als ik ze nog wel eens lees, dan zie ik de flauwte vaak al gauw aankomen
smartlappen, da's iets anders dacht ik
dat halen die sonnetten vaak niet hoor
er wordt vaak nogal heilig mee gedaan hè, met die dingen,
en met de inhoud is dat niet zo nodig
- met de vorm wel hè!
nou ja, ook niet voor iedereen natuurlijk
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 10:33 05-08-2008 |
|
|
|
Hoi eswee,
te dit en te dat, nee, dat heb je niet gezegd, ik vind dat geloof ik gewoon zelf :-)
Hoewel het toch moet kunnen, denk ik dan ook weer. Meer rijmen tussendoor, wat je zei, dan zou weleens kunnen helpen, idd.
En een sonnet zonder gein of dubbele bodem, kan dat eigenlijk wel? Of is de smartlap dan niet meer te vermijden?
Nou ja, ik probeerde weer eens wat,
dank, nogamaal,
liefs,
|
|
Reactie gegeven door eswee - 10:26 05-08-2008 |
|
|
|
nou nelleke, ik ben geloof ik net wat positiever over je gedicht dan dat je uit mijn reactie opmaakt...
te dit en te dat, dat kan ik toch nooit gezegd hebben?
ik ben allang blij weer eens zoiets tegen te komen
en dan ook nog eens uitgelezen, jaja,
dadelijk ga ik ze nog schrijven ook ;)
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 10:16 05-08-2008 |
|
|
|
Hoi Hanny,
je kon het blijkbaar lezen, dat doet mij goed. Veel woorden, dan wordt het gemakkelijk een brij. Dank voor je fantastisch,
Die brieven op het eind. Jaco had hetzelfde, dat is een misverstand, die brieven liggen niet het bed, maar de Dood.
Zeg maar wat de één heeft meegemaakt, en waar de ander dan niet meer bij kan, zo bedoel ik het.
Dat moet duidelijker denk ik :-)
dank voor je reactie,
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 10:08 05-08-2008 |
|
|
|
Dank je Baruchacha, het is een beetje proza, hè, met die lange zinnen, maar fijn dat je het mooi vond, en leesbaar. Het is een verhaaltje inderdaad,
dank voor je reactie,
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 10:04 05-08-2008 |
|
|
|
-> nou een dysthymisch gedicht hoor
De diagnose was nog niet officieel, Zijlstra :-)
De zeemans- vrouw, de visser-vrouw, klassieke onbestorvenen, natuurlijk. Dit gezelschap heden ten dage uitgebreid met de levenspartner van de de wereldreiziger (m/v). Op zoek naar de echte wereld.
Niet meer om den brode, maar geheel vrijwillig langdurig afwezig. Hoewel nauw verbonden via MSN SMS Mobiele fotografie en wat dies meer zij.
Voor schip lees dan vliegtuig, dat moet te doen zijn voor poetici.
Maar je hebt ook nog die zogeheten missies, en waar dat dan allemaal toe leidt, zelfs als het allemaal goed afloopt.
Probleem hier is natuurlijk die vorm.
Het ooit zo nobele Sonnet, het valt niet meer te ontkennen, kan niet meer zonder komische noot.
Of is die conclusie te snel?
Ik zou het bijna vergeten, je woord van waardering aan het eind. Valt absoluut niet tegen. Dank daarvoor!
Mss. maak er nog wel eens een gedicht van ...
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 09:38 05-08-2008 |
|
|
|
Ik voel mij hier soms echt een ei, en dan kan ik mezelf alsmaar niet kwijt, zoiets ;-)
Twéé sonnetten zouden zich hierin verschuilen, las hier ooit een tweelingsonnet, leek nog het meest op een misbroedsel op sterk water:-)
Lang breed, kort dik dun, tis altijd teveel of te weinig. Ik zal eens een encyclopie aanschaffen met de ideale maten, dan weet ik elk geval voor de toekomst waar ik aan toe ben :-)
Ja, die figuurzaagklup, nog voor ik mij als lid kon melden was die al opgeheven, geeft niks, als autonoom plezierzager met rouwrandje kan ik altijd nog een nieuwe oprichten...
Neemt niet weg dat ik, zo tussen je twee blokken commetaartekst wat waardering meen te lezen, zeggingskracht(mag ook wel met zoveel woorden) in het retrospectieve, en een vleugje romantiese horror, te herkennen als een invloed van Mr. Poe
Nou dankjewel daarvoor :-) ik ga weer even met mijn figuurzaag spelen :-D
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 08:43 05-08-2008 |
|
|
|
Ha, Eswee,
kom je weer 'ns kijken hier, leuk!
Hij leeft op grote voet, te breed, te log, teveel, ja, dat kan natuurlijk niet zo, daar heb je gelijk. En dan nog wals-pasjes proberen tussendoor, dat wordt huilen en zweten. Geeneens meer tijd voor een grimlachje.
Als een winterjas voor een ouderwetse winter, die outfit, lekker dik en groot. En wie weet wordt het wel weer eens mode, als de warme golfstroom ermee op houdt. Maar voor nu ziet dat er natuurlijk niet uit.
Het enige dat ik ter verdediging kan zeggen, hij leest wel lekker voor. Maar ja wat heb je daaraan, in je uppie achter je PC. :-)
Dank voor langskomen en helpen tellen,
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Hanny van Alphen - 02:43 05-08-2008 |
|
|
|
Werkelijk droef. Dat uit elkaar gegroeide heb je fantastisch geschreven. Derhalve voor mij strofe twee
of moet ik zeggen tweede kwatrijn een uitblinker.
Laatste regel: daar lagEN wat brieven?
Groet
Hanny
|
|
Reactie gegeven door zijlstra - 00:38 05-08-2008 |
|
|
|
nou een dysthymisch gedicht hoor
het is wat ouderwets
maar goed waarom niet
alsof het nieuwerwetse zo goed is
ik wil hier wel graag op reageren
- anders stond ik hier natuurlijk niet -
maar geen idee wat ik ervan moet zeggen
ja..yin yang, wat vreemd hiero
maar waarom ook niet
het doet me denken aan een stripaflevering uit de Classics die ik vroeger las
ging ook over een zeemansvrouw die haar man verloor
(hoewel die hier figuurlijk een zeemansgraf krijgt)
was ook zo treurig
ik denk dat je hier erg in bent opgegaan
uit die onderkenning herlees ik het
en het valt bij herlezing absoluut niet tegen
|
|
Reactie gegeven door eswee - 00:25 05-08-2008 |
|
|
|
> figuurzaagklup
hahahaaaa!
neem d'r één van mij, ries
dan neem ik d'r zelf ook snel eentje
|
|
Onbestorven weduwe- of -naar |
|
Reactie gegeven door Ries - 00:17 05-08-2008 |
|
|
|
je ziet ze hiero niet zo vaak meer, de leden van de figuurzaagklup. Das spijtig want er wikkelde zich altijd aardige discussies af, tussen hoofdzakelijk heren overigens. Je bent een uitzondering daarin, hoewel ook uitzonderingen bevestigen de regel. Ik neem aan dat het schitteren met weggaan in de rede van werk hebben, wat ten koste gaat van puzzelen, of aan de drank geraken, wat hersens lui maakt, of verliefd dan wel weer in scheiding daarvan verkeren, of erger afstand genomen hebben van het aardse sonnet, kregen onmin met collegae verzelaars en verdwenen. Wij wenen daar niet omindachtig het feit dat dat een zoete wel is in de oude dorpskern waar men zich aan kon laven :-)
MAar ach, van mij geen vuil woord over tellen en ramen noch klinken en wederklinken hier, geen verstand van zaken maakt een mens soms rustiger in het poetenbestaan.
>>onbestorven<< ergens, en vandaar de titel, hink ik op de gedichte dat de ouwe kouwenaar dat woord ook eens zinspeelde. Mooi, zo, zelfs als je de titel verlengd.
Even als zie enorme zinsbouw, wat een kasten van regels, de tachtigers zouden het niet beter kunnen, me dunkt. Ook de melancholie die het vers bekneld en je ziet, zelfs als leek dat de regels hier en daar wat uitgesponnen zijn tot rijmsnoeren, je mist misschien meer oude taal in de regeleinden om accenten te behouden die de titel suggereert. Misschien zitten er stiekem wel twee sonneten in verstopt. Een van het afscheid en een van de retrospectieve kracht. Wie weet wordt dat het wel uiteindelijk. maar comprimeren met behoud van eigenwaarde is wellicht ook een uitdaging :-)
Neemt niet weg het geheel heeft zeggingskracht, dat wel een beetje edgar allan achtig eigenlijk.
GrR
|
|
Reactie gegeven door eswee - 23:51 04-08-2008 |
|
|
|
ha die nel!
of eh, nellellelleke - tjeempie wat een hoop voetjes zeg..!
het rijmwoord is bijkans alweer vergeten als-ie weer op moet,
behalve in de tweede strofe, daar heb je gewoon lekker gesinterklaasd en dat mag hier best.
(vier rijmklanken in de kwatrijnen, dat kan geloof ik vooral bij een shakespeare-vormpje en dat doe je hier niet - maar wisselen van schema, da's meestal niet zo fraai, dacht ik even snel)
maar omdat je dus wel wil rijmen (moet ook hoor) maar er zoveel tijd voor neemt, èn geen tussenrijmpje d'r instopt, zou ik toch voor aabb kiezen denk ik
als strofe 2 dus
't is verders van inhoud wat boerstoelachtig hè
als je dat nog beter wil doen (niet per sé beter dan boerstoel, maar eh, dat de ellende even weggegrimlacht wordt, zoiets), dan zou je er dus wat geintjes in kunnen stoppen
scheiding, links of rechts (al is regel 1 wat vroeg)
en ergens vind ik het wel gewoon goed dat je zo duidelijk opent en afsluit: het afscheid, de dood. hoeven we het daar niet meer over te hebben, en kun jij lekker je gang gaan met de sfeer
of het de énige goeie keuze is, weet ik niet
zo, wat eerste gedachtes,
ik moet er ook nog een beetje inkomen hoor
al een tijdje niet meer van zulk spul tot me genomen
- en dan meteen een negenvoeter...
een NEGENvoeter
koos kwam nog wel eens tot zeven
zeven is zingbaar
beter dan zes
vijf is natuurlijk
vier leuk
maar negen zeg...
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 23:27 04-08-2008 |
|
|
|
Ha die Ruud!
Nou dit is toch wel heel complimenteus, briljant, jawel! Dank daarvoor!
Ja veel, veel en veel teveel :-) Ik denk dat de meesten dit niet eens meer willen lezen. Jij wel. Nogmaals dank.
Schrappen zou kunnen, Er staat zelfs nog een eerste verie -die geen Sonnet was, maar er ééntje wilde zijn :-)
Ja wat te doen, ik wacht nog even af, wie weet komt er nog iemand dit schrijfsel met zijn/haar visie verlichten!
Liefs,
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 20:56 04-08-2008 |
|
|
|
Jaaa de chute. Hij is er wel, maar je moet een beetje schuin door je oogharen kijken om hem te zien :-)
It happens, idd.
Nee, ik vergeet mijn 'Amsterdammertjes' niet.... Jij ook niet, dank, dat doet mij goed!
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Jaco Wouters - 20:43 04-08-2008 |
|
|
|
It happens, misschien iets voor de chute? Vergeet je 'Amsterdammertjes' niet, ik niet.
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 20:25 04-08-2008 |
|
|
|
Ha die Jaco :-)
Meestal, bijna altijd, valt er wel wat te lachen, zo tussen mijn regels door. Nu niet, nee, helaas, (het is trouwens een Sonnet, althans beoogt het te zijn.
Vandaar dat zomaar afsluiten geen optie is.
Al zou het een mooie aflsuiter zijn, dat wel :-) daar heb je gelijk.
Het is ook triestig, alles is lijkt goed, heel weer thuis, liefde & geen ruzie, niets op te biechten en toch... elkaar kwijt.
It happens...
Dank voor reageren,
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Jaco Wouters - 19:47 04-08-2008 |
|
|
|
Ha nelleke,
Wat een triestheid zet je hier, kun je er niet een heel klein beetje vrolijkheid in zetten? Ik vrees. Wel mooi verwoorde beelden met betekenis. Vooral regel 2 van je laatste strof, voor mij de afsluiter. De laatste regel hoeft toch niet?
PS. Daar lag(en)?,
Groetjes,
Jaco
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
