|
de nevels die door ‘t land nu schrijden maken heel klein wat eerst bedrukkend leek de hemel schijnt in groen en ondoorzichtig waar in de verte velden al verglijden
wat flarden bomen landloperen in einders verdronken weiden draaien nog in ‘t rond gekende plekken worden grijs, verdwijnen in eerste uren van een avondlijke stond
en huizen staan heel stijf in tuinen waar vensterlicht als late vogels fladderen zacht sterft ’t geluid van dag in avondluimen ’t wordt stil en duister, de avond valt in nacht.
sunset 18-07-2007
|