prevel een dankgebed

met je murmelmond

voor de passie van je naaste

maar nooit in jou ontwaakte

kneus je knieën

wanneer je neerzijgt

ter penitentie voor de zonden

van de ongelovige

knevel je geweten

in doodsangst

als je de balans opmaakt

in dit voorportaal

en hoop

maar laat mij

tijdig eindigen