|
|
|
lange tijd een raakvlak
de keuken en haar bezigheden
moeten wij sinds je weigert
samen de vaat te doen
langs breukvlakken communiceren
jij in je zetel Lucebert luidop lezend
en ik in de keuken rammelend met
potten en pannen
je sprak van een nieuwe
retro-arbeidsverdeling
je weet altijd alles zoveel
beter
een hels lawaai waarin we elkaar
elk in eigen taal wespensteken geven
jij hebt voor aftandse poëzie gekozen
je draait een kleine revolutie af
hebt je apen en scheefgebekte vogels ontkooid
je zit als geleerlooid in je verschoten
uitgezakte buik een kortademig
doorgeefluik van onoirbaar
metaforisch aanzwellend geluid
je mond zuchtend en blazend
ritselend en draaiend een aftandse
uitgediende hoerenkont
er blijft mij niets over dan tamtammen
dat je vanavond niets te vreten krijgt
geen rooie kool of geen spruit zelfs
geen hagelslag op beschuit
en in bed trek ik mijn panty's
niet meer uit of je moest mij zweren
om weer naast mij nichterig met je
soepjurk om je uitdijend middel
de lauwe theedoek te hanteren
en mij tussen lepel en vork
met vochtige blikken te vereren
oelewapper
|
|
|
Reactie gegeven door milou - 20:46 14-01-2017 |
|
|
|
Leuk dat je er van genoten hebt, daar dient dit schrijfsel voor. Een scène de ménage uit een boulevardstuk zoiets.
milou***
|
|
Reactie gegeven door milou - 20:43 14-01-2017 |
|
|
|
Dank voor de commentaar. Ja kleinkunst daar leunt het bij aan, een omgekeerde smartlap ook, met Lucebert als exoot. Ik had graag Achterberg aan het woord gelaten, zoals in zijn gedicht 'werkster' maar daar was mijn adem niet lang genoeg voor.
Ik ben al blij met dat 'redelijk origineel' , in dat genre werkt complete originaliteit niet, het moet ook wat makkelijk rijmen, en ritmisch een beetje vlot lopen. Vandaar.
milou***
|
|
Reactie gegeven door mima - 16:46 14-01-2017 |
|
|
|
Op het moment dat t aanrecht de getoornde vrouw toebehoort
Moet de heer des huizes genoegen nemen met gebakken peren en gepekelde tong.
Ik vind je gedicht kei-goed!
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 14:22 14-01-2017 |
|
|
|
Er wordt heel wat oud zeer opgediend in dit gedicht. De (inmiddels redelijk bejaarde) ik-figuur kijkt naar haar partner en geeft hem er ongenadig van langs. Waarom ze niet allang vertrokken is bij dat misselijke sujet, blijft helaas onduidelijk.
Hoe dan ook is de uitgebreide scheldpartij met opgekropte woede behoorlijk neergezet. Redelijk origineel toch.
Maar deze kleinkarierte situatie kon natuurlijk ook een metafoor zijn voor iets anders. Een afrekening. In dat kader is bijvoorbeeld de verwijzing naar Lucebert beter te begrijpen.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|