|
nog net op tijd doodgezopen
bespaarde mij de beestenwagen
het kosteloze vervoer naar Polen
ik schreeuwde nog om alcohol
maar men bracht mij een man in het zwart
met een witte col
wijwater ook en heilige olie
de walm van pernod hield mij samen
cohesie van een late meidag
met een beetje wind
tot in mijn kamer
ik wist nog dat op de bebloemde terrassen
jonge koppels zaten achter porseleinen kopjes
met zilveren randen
en fambrozenijs in kelkjes
voor ik begon te ontbinden
zag ik alles roze
(Jospeph Roth, eeuwige balling,Jood, schrijver van de Radetzkymars, stierf op 27 mei 1939 in Parijs nog geen 45 jaar, al jarenlang deed hij niets anders meer dan drinken en schrijven, voor eten had hij geen tijd meer. Geschreven naar aanleiding van de Roth-herdenkingsavond in feestzaal Vooruit in Gent)
|