 |
| Erik Lelieveld - 02:58 27-06-2016 |
|
|
leesmij (Zij die mij nog nooit ontmoet heeft)
.
.
Zie hier mijn handen bij elkaar
zij zijn de spaarpot soms met rijm
wil ik jou ooit tegenkomen
dan vooral niet in mijn dromen
want die zin valt op plavuizen stuk
toch in mijn handen, deze woorden
gezwegen woorden, decennia lang
trillen mijn handen, ik rijm op elkaar
maar weer gaan nu drie recente zinnen
van het beminnen op de stenen stuk
ik ben een dichter in overvloed
alle woorden gespaard voor jou
lees me, ik bid, lees mijn gedicht
wij hebben elkaar nog nooit ontmoet
al deze zinnen vielen voor jou
op de grond, misschien stuk, het is goed........
.
.
Erik Lelieveld
16 september 2002 (herzien 27 juni 2016)
|
|
|
Reactie gegeven door Diddy - 00:27 08-12-2017 |
|
|
|
Het is beeldschoon, dat vind ik en dan is het voor mij zo
De kwetsbaarheid ontroert mij en ook de wens te ontmoeten
maar het bij voorbaat al aan scherven zien liggen
drie maal -stuk -
terwijl de woorden misschien wel heel zouden gebleven..?
Toen ik het las, dacht ik: welke drie ravages heeft hij mee gemaakt..
Wat je daar onder schrijft, is er ook één hoor. Grappig, de slotregel.
maar ook diepzinnig. Van alles te raden.
Dat je geen boodschappen, mededelingen of meldingen verdicht, vind ik jammer. Je hebt heel wat te melden en de -ik - vorm lijkt mij heel geschikt.
|
|
Reactie gegeven door Erik Lelieveld - 23:25 07-12-2017 |
|
|
|
Merci voor nog een keertje naar boven halen.
Zeldzaam dat ik over gevoelens schrijf.
Het liefst schrijf ik zonder boodschap mededeling melding of verhaal. Dit gedicht lijkt een wens, een verlangen en uit zich in een bede, ja. Dat het gedicht een ik-schrijven is maakt het aanvaardbaar voor me dat ik dit geschreven heb.
Ik ben de schrijven van een oud testament
het gedicht "ik" is nog steeds fundament
dit is het dogma valt niet aan te buigen
is getekend: dichter notaris en twee getuigen
======================
|
|
Reactie gegeven door Diddy - 01:20 07-12-2017 |
|
|
|
Deze vond ik erg mooi
nog trouwens
|
|
Reactie gegeven door Erik Lelieveld - 03:32 03-07-2016 |
|
|
|
merci Hanny
Het is trouwens niet zo heel moeilijk schrijven wanneer je dat ook echt ben. Dan durf je dat ook te schrijven. Of het geheel onbereikbaar en ongrijpbaar is? Het gedicht doet een ultieme poging, te reiken naar zij die ik nog nooit ontmoet heb.
|
|
Reactie gegeven door Hanny van Alphen - 15:46 01-07-2016 |
|
|
|
Ik ben een dichter in overvloed....prachtig.
De ongrijpbare, onbereikbare liefde die door de dichter wordt gevoeld, zo lees ik.
groet,
Hanny
|
|
Reactie gegeven door wijnand - 19:23 28-06-2016 |
|
|
|
van genoten
|
|
Reactie gegeven door Vleermuis - 23:48 27-06-2016 |
|
|
|
Een prachtig geschreven gedicht over twijfel en diep
verlangen, waarbij de afsluitende woorden wijzen op berusting, maar gelijktijdig iets onheilsspellends in zich dragen...
|
|
Reactie gegeven door Chatfant - 06:46 27-06-2016 |
|
|
|
Apart dit gedicht: zo heel anders dan je normaliter schrijft. Allereerst al die rijmwoorden: zo heel niet Lelieveld-achtig. Verder mis ik hier ook de brainstorm-achtige kettinggedachten, die in mijn persoonlijke visie typerend zijn voor jouw werk. Dat door-filosoferen over een enkel woord of een enkele zinsnede, die je dan van alle kanten bekijkt en waar je mee speelt.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
