Hoofdmenu
    Hoofdpagina
    Gedichten
    Auteurs
    Zoeken
    Reacties
    Insturen
    Voorwaarden
    Greencard
    Contact

  Inloggen
 

  Registreren
  Wachtwoord vergeten

  Laatste 35 reacties
 
re: FEESTDiotheC...
re: Lezenwietewu...
re: Lezenwietewu...
re: FEESTSoit
re: FEESTSoit
re: vegannis...MirandaMei
re: FEESTMirandaMei
re: InktDiotheC...
re: Pasen aa...Tsila
re: Inktwijnand
re: vegannis...Erik Le...
re: vegannis...Mr.Deuce
re: InktLetItAl...
re: InktLetItAl...
re: InktLetItAl...
re: InktLetItAl...
re: InktBuigt
re: Inktcoolbur...
re: InktDiotheC...
re: Inktwijnand
re: Inktcoolbur...
re: Inktwijnand
re: InktDiotheC...
re: InktDiotheC...
re: InktDiotheC...
re: (G)razen...coolbur...
re: Spokencoolbur...
re: De geur ...Claudel...
re: SpokenClaudel...
re: vegannis...Erik Le...
re: [30-007]...Claudel...
re: Morsewijnand
re: Herderst...coolbur...
re: Nimfomaniakcoolbur...
re: Brozen d...MirandaMei
 Meer reacties

  Laatste 25 gedichten
 
Inktcoolbur...
vegannisatieErik Le...
The African ...Claudel...
Licence to k...Claudel...
I wanna be y...Claudel...
Waar is Stev...Claudel...
alweer bijna...DiotheC...
Con-textdegon valk
Stop de tijd !!Claudel...
Tattoo you Claudel...
Zo'n dagDiotheC...
Een HuisHenk Gruys
herfst 2019augusta
FEESTSoit
Filosoof in ...Claudel...
bewegingenErik Le...
dubbellevenErik Le...
Claude Money?Claudel...
Brothers in ...Claudel...
Beast of bur...Claudel...
VogelsMarkeR
SleutelsHenk Gruys
Renee, remem...Claudel...
ViltjeSoit
Adem voor ad...seline168
 Meer gedichten
De Komeet van Halberski-Looch - Afl. 1 van 2
 Henk Gruys - 20:21 14-07-2014 Stuur e-mail  Profiel bekijken van Henk Gruys  Bekijk statistieken van dit gedicht 



De komeet van Halberski-Looch - Afl. 1 van 2


Het zijn vreemde tijden. – Ikzelf ben van huis uit niet bepaald een pessimist vind ik, maar al die onheilsboodschappen van de laatste maanden brengen wel mijn goede geloof aan het wankelen. De kranten melden dagelijks de economische achteruitgang, met de verwachting dat de wereld binnenkort helemaal in de put zal belanden doordat de internationale handel dan zal instorten. Dat er ontelbare bedrijven failliet zullen gaan. Dat velen hun baan zullen kwijtraken, waardoor tallozen hun hypotheeklasten niet meer kunnen dragen. – Wij ook..?
    Ik weet het niet, misschien zal het zo'n vaart niet lopen. Of juist wel. Niemand die het weet. Wij blijven onszelf moed inspreken. Het is immers zeer verleidelijk aan te nemen dat, terwijl alles nu minder wordt, het over enige tijd weer van een leien dakje gaat.

Al heel lang houden Ralitsa en ik van gebeurtenissen die het dagelijkse, wat stroeve bestaan een beetje kleur geven: bijzondere weersomstandigheden, een immense fabrieksbrand of een massaal evenement om te bezoeken kunnen altijd op onze belangstelling rekenen. En dus is ook de komst van het hemelverschijnsel een welkome gebeurtenis. De komeet van Halberski-Looch, de mooiste sinds eeuwen, zeggen de astronomen. Toeval dat er in deze cruciale tijd ook in de kosmos iets speciaals lijkt plaats te vinden? – Vanavond zal zij op haar hoogtepunt van zichtbaarheid zijn. Dus blijven wij thuis, want dit gaan we natuurlijk niet missen. Het weer werkt mee, want alle bewolking is achter de horizon verdwenen, zodat het fenomeen vanavond het ongetwijfeld zeer goed te bewonderen is. Ik heb er al weken naar uitgezien. En de hele dag voel ik me opgetogen in het vooruitzicht van het verschijnsel. Hoe laat is het donker? Tien uur?

Wij hebben achter ons huis een klein vierkant erf, omsloten door twee schuttingen en een schuurtje. Ik ben vanavond al vier keer naar buiten gelopen om de toestand op te nemen. Maar het was nog steeds veel te licht, de ondergaande zon vlekte nog oranje op de ene schutting, zodat aan de hemel niets te ontdekken viel, of je moest het je verbeelden.
Veelal als het avond wordt, voel ik een vage, onbestemde angst die niet verklaarbaar is, – dan schijn ik ergens voor op mijn hoede te moeten zijn. Waarvoor blijft onduidelijk. Maar vanavond heb ik de raadselachtige notie dat het best eens uit de hand zou kunnen lopen. Die komeet? Of iets anders...Ik heb geen idee wat en waarom dat zou moeten zijn. Al met al voel ik me een tikje nerveus.
    Om mijzelf een beetje te ontspannen bij het kijken straks, heb ik twee glaasjes Calvados genomen.

Wij wonen in een nieuwbouwwijk die hier vijf jaar geleden uit de grond is gestampt. Het is een moderne woonbuurt en die bouwstijl of ruimteverdeling lijkt op een of andere manier te bevorderen dat iedereen hier erg op zichzelf is en weinig tijd heeft voor anderen. Bovendien – moderne tijd – draaien velen avond- en nachtdiensten in de bedrijven waar ze werken. Zou ook een reden kunnen zijn.
    Als ik voor de vierde keer naar buiten gelopen ben, tref ik bij toeval buurman Fred aan op zijn achtererf. Fred en zijn vrouw zijn de enigen van de hele straat die wij nog wel eens spreken. Lange Fred heeft rood haar en de lichtste blauwe ogen die je ooit bent tegengekomen. Zijn vrouw heet Agnes en komt bij Ralitsa om de haverklap kookboeken lenen, die ze dan niet terugbrengt. – Ik zeg tegen hem dat er nog niet veel te zien is, om een praatje te beginnen. Lange Fred draait zich om, steekt met zijn hoofd boven de schutting uit en deelt mee dat hij niet gaat kijken vanavond. – "Ik heb hem gisteren al gezien," zegt hij, "bij mijn zwager in de polder. – Veel beter, want daar is het donkerder dan hier. – Ik moet trouwens werken vanavond. Zolang het nog kan, zoals we er tegenwoordig maar bij vertellen. Het is een rare tijd. Hoe is dat bij jou? Ook sombere vooruitzichten zeker?"
    "Och, bij ons valt dat nogal mee, hoor. Die bedrijfstak van ons (belastingadviezen) is niet zo kwetsbaar."
    "Ja, dat denk je maar. Eerst lijkt het niks, maar opeens zie je alles om je heen veranderen zonder dat je er wat aan kunt doen, en poff! daar ben jij ook de klos."
    Fred kijkt op zijn horloge en zegt dat het de hoogste tijd wordt. Hij wenst mij bij het kijken genoegen, brengt zijn hand op groethoogte en loopt zijn huis binnen.
    "Wat zei Fred?" vraagt Ralitsa als ik in de huiskamer terug ben, "ging hij ook kijken?" – "Nee. Hij moet werken en heeft hem gisteren al gezien zegt hij. – Maar gisteren was er veel te veel bewolking volgens mij."

Om half tien is het voldoende schemerig naar mijn idee.
    Zodra we de deur uitgelopen zijn en op het straatje staan, kijk ik omhoog. "En... jaaa!!" roep ik triomfantelijk. De aanblik van de komeet is reeds verrassend. De kop glinstert flauwtjes, de staart beslaat bijna de helft van de hemel. Ralitsa is achter me aan is gekomen en ik zie dat ze ook omhoog kijkt. Toch is het eigenlijk nog te licht om alles goed te zien.

Ik bedenk dat ik het plan had om mijn verrekijker te gebruiken, want zoiets wil je toch zo goed mogelijk waarnemen! "Even mijn kijker halen, die heb ik vergeten," zeg ik; en struikel in mijn enthousiasme bijna over de keukendrempel.
    Als ik terugkom, valt direct op dat Ralitsa zich een beetje heeft teruggetrokken. Zij is op het tuinbankje gaan zitten. Het lijkt of zij haar gezicht expres heeft afgewend. Maar helemaal goed te zien is dat niet door de dalende schemering.
    "Wat is er nu?" zeg ik. "Niet kijken? En je had je er zo op verheugd..."
    "Ik vind dit niet prettig," zegt zij ernstig, "het maakt me bang." – "Bang? Echt? Hoe kun je nu van zoiets moois bang zijn ? Moet je toch zien. Fantastisch!" Ik probeer haar bezorgdheid weg te nemen met een rustig overredende toon. Maar misschien is het het beste als ik haar even met rust laat.
    Ik kijk weer omhoog. De komeet is niet veranderd, maar wel duidelijker door de voortschrijdende duisternis. Zij strekt zich uit over driekwart van het uitspansel. De lichtgevende kop en de iets donkerder staart, van de zon afgekeerd. Er glinstert daar van alles in, lichtroze, geel en blauw oplichtend in vegen, met wat heldere punten als sterretjes. Het beeld is indrukwekkend, een beter woord komt mij niet te binnen. Het doet denken aan een gigantische kerstboomversiering.
(Wordt vervolgd met nog één aflevering).


Reactie insturen
Graag eerst...

Inloggen of Registreren

De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
2006-2024 © Bizway - BTW nr. NL821748014.B01 - KvK 28086287